вага́цца (быць нерашучым) schwánken vi, únschlüssig sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

такто́ўны táktvoll, féinfühlig;

быць такто́ўнм Táktgefühl besítzen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

состоя́ть несов.

1. (иметь в своём составе) склада́цца;

2. (заключаться) заключа́цца;

в чём состоя́т мои́ обя́занности? у чым заключа́юцца мае́ абавя́зкі?;

3. (кем, чем) з’яўля́цца, быць;

состоя́ть корреспонде́нтом газе́ты з’яўля́цца карэспандэ́нтам газе́ты;

4. (при ком, при чём, в должности) знахо́дзіцца;

состоя́ть при главнокома́ндующем знахо́дзіцца пры галоўнакама́ндуючым;

5. (быть, находиться в каком-л. состоянии, положении) знахо́дзіцца, быць; (на учёте — ещё) стая́ць;

состоя́ть в бра́ке знахо́дзіцца (быць) у шлю́бе;

состоя́ть под судо́м быць (знахо́дзіцца) пад судо́м;

состоя́ть на иждиве́нии быць (знахо́дзіцца) на ўтрыма́нні;

состоя́ть на учёте знахо́дзіцца (быць, стая́ць) на ўлі́ку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

адкрухма́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

1. Накрухмаліць як мае быць.

2. Кончыць крухмаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прафе́сарстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.

Разм. Быць прафесарам, займаць пасаду прафесара. Прафесарстваваць у універсітэце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіласава́цца, ‑суецца; незак.

1. Быць прыгодным для сіласавання, паддавацца сіласаванню.

2. Зал. да сіласаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lookout [ˈlʊkaʊt] n.

1. назіра́льны пункт

2. назіра́льнік;

be on the lookout/keep a lookout быць пі́льным, быць напагато́ве

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

would-be [ˈwʊdbi] adj. які́ маецца быць, патэнцыя́льны; з прэтэ́нзіяй;

He’s a would-be doctor. Ён маецца быць доктарам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

avail [əˈveɪl] n. : be of little/no avail fml быць непрыда́тным;

to little/no avail fml быць ма́рным/беспаспяхо́вым

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ва́рта¹, -ы, ДМ -рце, ж.

1. Група людзей, прызначаная ахоўваць каго-, што-н.

Паставіць варту.

2. Вартаванне, абавязкі па ахове чаго-н.

Заступіць на варту.

3. Пункт вартавання, пост.

Паставіць на варту.

◊

Быць на варце — ахоўваць, абараняць што-н.

На варце чаго (быць або стаяць; высок.) — ахоўваючы і абараняючы што-н.

На варту чаго (высок.) — на абарону.

Узяць пад варту — арыштаваць.

|| прым. вартавы́, -а́я, -о́е (да 1 і 2 знач.).

Вартавыя пункты.

Пад аховай вартавых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)