запыта́нне, ‑я, н.

1. Пытанне, зварот да каго‑н., які патрабуе адказу, тлумачэння. Андрэй безнадзейна махнуў рукой і, не чакаючы адказу на сваё запытанне, пайшоў з хаты. Зарэцкі. Бацька быў негаваркі чалавек і на запытанні Антона адказваў з неахвотаю. Васілёнак.

2. Афіцыйны дакумент з просьбай або патрабаванням даць пэўныя звесткі, тлумачэнне і пад.; запыт. Паслаць запытанне. □ Гэта быў адказ па пісьмовае запытанне старшыні калгаса Сушкевіча, калі будзе складзены праект асушэння балот. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узбуджэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. узбуджаць — узбудзіць (у 2–4 знач.).

2. Стан актыўнай, напружанай нервовай дзейнасці; хваляванне. Першае нервовае ўзбуджэнне прайшло, але мае сябры паводзяць сябе трывожна. С. Александровіч. Турсевіч прыйшоў у рух і ўзбуджэнне, трос сябра за плечы,.. смяяўся. Колас. — Ага, папаўся! — пераможна махаючы рукамі ад узбуджэння, крычаў пажылы чалавек. Карпюк.

3. Спец. Рэакцыя клеткі, яе частак, тканкі, органа ў адказ на раздражненне з вонкавага ці ўнутранага асяроддзя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nietrafny

nietrafn|y

няўдалы; нятрапны;

~y strzał — нятрапны (хібны) стрэл;

~y wybór — няўдалы выбар;

~a odpowiedź — няўдалы адказ;

~a ocena — недаацэнка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дада́тны

1. (станоўчы) pósitiv [-´ti:f];

дада́тная ацэ́нка pósitive [-və] Beúrteilung [Éinschätzung];

дада́тны адка́з pósitive [bejáhende, zúsagende] Ántwort;

дада́тны геро́й літ pósitiver Held;

2. матэм, фіз pósitiv;

дада́тная велічыня́ éine pósitive Größe;

дада́тная электры́чнасць pósitive Elektrizität;

дада́тны зара́д pósitive Ládung;

дада́тны бала́нс éine pósitive Bilánz

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

атрыма́ць сов.

1. в разн. знач. получи́ть;

а. адка́з — получи́ть отве́т;

а. узнагаро́ду — получи́ть награ́ду;

а. дакуме́нты — получи́ть докуме́нты;

2. (приобрести) извле́чь;

а. кары́сць — извле́чь по́льзу;

3. (впечатление и т.п.) вы́нести, получи́ть;

4. одержа́ть;

а. перамо́гу — одержа́ть побе́ду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмо́ўны, -ая, -ае.

1. Які змяшчае ў сабе адмаўленне.

А. адказ.

А. займеннік.

2. Дрэнны, варты асуджэння.

А. персанаж у п’есе.

3. У матэматыцы: які ўяўляе сабой велічыню, узятую са знакам мінус, меншую за нуль.

А. лік.

4. Суадносны з такім відам электрычнасці, матэрыяльныя часціцы якога з’яўляюцца электронамі (спец.).

А. электрычны зарад.

5. Які паказвае на адсутнасць чаго-н., процілеглы чаканаму.

А. вынік.

6. Неадабральны, асуджальны.

А. водгук.

Адмоўная рэцэнзія.

7. у знач. наз. адмо́ўнае, -ага. Тое, што характарызуецца адмоўнымі якасцямі; процілеглае дадатнаму.

Бачыць ва ўсім толькі адмоўнае.

|| наз. адмо́ўнасць, -і, ж. (да 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ГАСПІТАЛІ́ЗМ,

сіндром паталогіі дзіцячага псіхічнага і асобаснага развіцця, як вынік аддзялення дзіцяці ад маці і яго ранняй інстытуалізацыі. У дзіцячым узросце гаспіталізм накладвае негатыўны адбітак на ўсе сферы яго фарміравання як асобы, тармозіць інтэлектуальнае і эмацыянальнае развіццё, разбурае фіз. стан і г.д. Агульныя прыкметы гаспіталізму: страта ў вазе, вяласць, апатычнасць, павышаная санлівасць, мышачны гіпатонус, адыход ад кантактаў з людзьмі (адсутнасць зрокавага сачэння, паваротаў «на голас», «гулення» ў адказ на ласку дарослага), слабы плач і г.д. У крайніх формах гаспіталізму можа прывесці да сур’ёзных душэўных захворванняў (дзіцячы маразм і інш.), хранічнага інфіцыравання, а часам да смерці.

т. 5, с. 84

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

likewise [ˈlaɪkwaɪz] adv.

1. fml падо́бна, такі́м са́мым чы́нам;

Watch him and do likewise. Сачы за ім і дзейнічай такім самым чынам.

2. infml (у адказ на прывітанне або ветлівую заўвагу) такса́ма;

Glad to meet you. – Likewise. Вельмі прыемна пазнаёміцца. – I мне таксама.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stall​2 [stɔ:l] v.

1. спыня́ць; спыня́цца; сто́парыць; засто́парыцца;

The car stalled at the roundabout. Машына спынілася каля кальцавой развілкі.

2. уві́льваць, ухіля́цца (ад чаго-н.);

Stop stalling and give me an answer! Перастань выкручвацца і дай мне адказ!

3. гло́хнуць, заглуша́ць, заглу́шваць (рухавік)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ла́шчыцца, ‑шчуся, ‑шчышся, ‑шчыцца; незак., да каго і без дап.

З ласкаю гарнуцца да каго‑н.; старацца ласкай выклікаць ласку ў адказ. Сузан хадзіў на працу.. Дома быў негаваркі, агрызаўся нават на дзяцей, калі тыя спрабавалі лашчыцца да яго. Лынькоў. Лыска падскочыў да Грышкі, пачаў лашчыцца і лізаць яму рукі. Чарот. // Паддобрывацца да каго‑н., ласкаю, ліслівасцю старацца выклікаць прыхільнасць да сябе. [Андрэй:] — Людзі ашукваюць адзін другога за вочы, а ў вочы лашчацца адзін да другога, словы добрыя кажуць... Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)