умыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. умываць — умыць і умывацца — умыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упі́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. упісваць — упісаць (у 1–4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упраўля́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. упраўляць — управіць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ураста́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. урастаць — урасці (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урэ́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. урэзваць — урэзаць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уска́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. ускакваць — ускочыць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усклада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. ускладаць — ускласці (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускла́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. ускладваць — ускласці (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усплёскванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усплёскваць — усплёснуць і усплёсквацца — усплёснуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

успу́шванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. успушвацца — успушыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)