Weg

m -(e)s, -e

1) даро́га, шлях (тс. перан.)

ein erháltener [unterháltener] ~ — даро́га ў до́брым ста́не

ein áusgefahrener ~ — разбі́тая даро́га

der ~ nach Berlín — даро́га ў [на] Берлі́н

die ~e trénnen sich — даро́гі [шляхі́] разыхо́дзяцца

sein érster ~ galt dem Léhrer — у пе́ршую чаргу́ ён наве́даў наста́ўніка

wohér des ~es? — адку́ль ідзе́ш [ідзяце́]?

wohín des ~es? — куды́ ідзе́м [ідзяце́, шлях трыма́ем, -еце]?

sich (D) séinen ~ báhnen — пракла́сці сабе́ даро́гу [шлях] (тс. перан)

éinen ~ beschréiten* [betréten*] — перан. ступі́ць на які́-н. шлях, пайсці́ які́м-н. шэ́цхам

j-m, éiner Sáche (D) den ~ ébnen — перан. пракла́сці [расчы́сціць] шлях каму́-н., чаму́-н.

den ~ éinschlagen* — вы́браць даро́гу [шлях], узя́ць напра́мак (тс. перан.)

wir háben dénselben ~ — нам па даро́зе

éinen ~ zurücklegen — прайсці́ шлях

sich auf den ~ máchen — адпра́віцца ў даро́гу

auf dem ~e sein, etw. zu tun — наме́рвацца [быць гато́вым] зрабі́ць што-н.

j-n aus dem ~ räumen — перан. убра́ць каго́-н. з даро́гі, забі́ць каго́-н.

er wird mir noch in den ~ kómmen! — ён мне яшчэ́ пападзе́цца!, я з ім разлічу́ся!

j-m in den ~ tréten* — станаві́цца папяро́к даро́гі каму́-н., перашкаджа́ць [заміна́ць] каму́-н.

j-m nicht über den ~ tráuen — не давяра́ць каму́-н. ні на грош

vom ~e ábkommen* — збі́цца з даро́гі

ich kénne hier ~ und Steg — я ве́даю тут ко́жную сцяжы́нку

álle ~e und Stége wíssen* — знаць усе́ хады́ і вы́хады

es war wéder ~ noch Steg zu séhen* — ≅ было́ цёмна, хоць во́ка вы́калі

2) спо́саб, шлях, сро́дак

auf diréktem ~(e) — непасрэ́дна

auf geríchtlichem ~e, auf [in] dem ~e des Rechts — судо́вым пара́дкам, це́раз суд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

патрабава́нне н.

1. Fórderung f -, -en, Verlángen n -s, -; Gebót n -(e)s, -e; Ánsuchen n -s, - (просьба);

на патрабава́нне каго-н. auf j-s Fórderung [Ánsuchen];

выстаўля́ць патрабава́нне éine Fórderung [éinen Ánspruch] erhében*;

2. (дамаганне, прэтэнзія) Ánspruch m -(e)s, -sprüche (чаго-н. auf A); Fórderung f -, -en, Ánforderung f -, -en; Belánge pl;

празме́рнае патрабава́нне Ánsinnen n -s;

адмо́віцца ад сваі́х патрабава́нняў von séinen Fórderungen [Ánforderungen] Ábstand néhmen* [ábrücken];

выстаўляць высо́кія патрабава́нні каму-н. hóhe Ánforderungen an j-n stellen;

адпавяда́ць высо́кім патрабава́нням den hóhen Ánforderungen entspréchen* [gerécht wérden];

3. (дакумент) Bestéllzettel m -s, -; Bestéllung f -, -en (на што-н. auf A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спуск м.

1. Ábstieg m -(e)s, -e;

спуск з гары́ Ábstieg vom Bérge;

2. гл. схіл 1, 2;

3. горн. Éinhängen n -s, Tálfahrt f -, -en;

4. гідр Áblass m -es, -lässe; Ábfluss m -es, -flüsse, Áblauf m -(e)s, -läufe;

5.:

спуск са ста́пеля (карабля) Stápellauf m;

спуск шлю́пкі das Áussetzen [Zúwasserlassen, Fíeren] éines Bóotes;

спуск самалёта Ábstieg m, Sínken n -s;

спуск сця́га das Éinziehen [Éinholen, Stréichen] der Flágge;

6. (кручок у зброі) Ábzug m -(e)s, -züge; (у фотаапараце) Áuslöser m -s, -;

◊

не дава́ць спуску каму-н. разм. j-m nichts dúrchgehen lássen*; j-m zúsetzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

чарга́ ж.

1. Réihe f -, -n;

быць на чарзе́ an der Réihe sein;

па чарзе́ der Réihe nach, nacheinánder;

чыя́ чарга́? wer ist an der Réihe?, wer ist drán?;

(цяпе́р) мая́ чарга́ jetzt komme ich an die Réihe; jetzt bin ich dran (разм.);

саступі́ць чаргу́ каму-н. j-n vórlassen*;

до́ўгая чарга́ éine lánge Schlánge;

заня́ць чаргу́ sich ánstellen;

стая́ць у чарзе́ Schlánge stehen*; ánstehen* vi (па што-н. nach D);

у пе́ршую чаргу́ in érster Líni¦e, in érster Réihe, vórrangig;

не ў апо́шнюю чаргу́ nicht zulétzt

2. вайск. Féuerstoß m -es, -stöße, Sálve f -, -n;

кулямётная чарга́ MG-Féuerstoß m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лоб (род. ілба́, (после гласных) лба) м. лоб;

◊ у лоб — в лоб;

л. у л. — лоб в лоб;

з-пад ілба́ — исподло́бья;

ме́дны л. — презр. ме́дный лоб;

на лбе напі́сана — на лбу напи́сано;

хоць у л. страля́й — хоть в лоб стреля́й;

запіса́ць на лбе — записа́ть на лбу;

сутыкну́ць ілба́мі — столкну́ть лба́ми;

забры́ць л. — (каму) забри́ть лоб (кому);

аж во́чы на л. ле́зуць (выла́зяць) — глаза́ на лоб ле́зут;

пусці́ць (сабе́) ку́лю ў лоб — пусти́ть (себе́) пу́лю в лоб;

падста́віць (свой —) л. подста́вить (свой) лоб;

ілбо́м сцяну́ не праб’е́ш — посл. лбом стены́ (сте́ну) не прошибёшь;

заста́ў ду́рня бо́гу малі́цца, дык ён і лоб разаб’е́ — посл. заста́вь дурака́ бо́гу моли́ться — он и лоб расшибёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злама́ць сов.

1. в разн. знач. слома́ть; (сломать совсем или во многих местах) искове́ркать; (измучить — ещё) излома́ть;

з. ца́цку — слома́ть игру́шку;

з. нагу́ — слома́ть но́гу;

~ма́лі ўвесь плот — излома́ли весь забо́р;

з. жыццё — излома́ть жизнь;

хваро́ба ~ма́ла мяне́ — боле́знь излома́ла меня́;

2. прям., перен. слома́ть; сломи́ть;

бу́ра ~ма́ла стары́ дуб — бу́ря сломи́ла ста́рый дуб;

го́ра не ~ма́ла яе́ — го́ре не сломи́ло её;

з. во́лю — сломи́ть во́лю;

з. упа́ртасць — слома́ть (сломи́ть) упря́мство;

3. слома́ть, сломи́ть; смять;

з. праці́ўніка — слома́ть (сломи́ть, смять) проти́вника;

◊ з. сабе́ галаву́ (шы́ю) — слома́ть себе́ ше́ю;

чорт нагу́ зло́міць — чёрт но́гу сло́мит;

з. хрыбе́т — (каму) слома́ть хребе́т (кому);

ду́рань і мя́ла зло́міць — посл. дура́к и пест слома́ет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

klópfen

1.

vt калаці́ць, біць

den Staub aus den Kléidern ~ — выбіва́ць во́пратку

Fleisch mürbe ~ — адбіва́ць мя́са

2.

vi сту́каць

es klopft — сту́каюць

j-m auf die Schúlter ~ — паля́паць [пало́паць] каго́-н. па плячы́

in die Hände ~ — пля́скаць у дало́ні

j-m auf die Fínger ~ — даць каму́-н па рука́х

an die Tür [an der Tür] ~ — сту́кацца ў дзве́ры; бі́цца, пульсава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

léisten

vt

1) рабі́ць, выко́нваць

die geléistete Árbeit — вы́кананая рабо́та

2)

éinen Dienst ~ — ака́зваць паслу́гу

j-m Geséllschaft ~ — скла́сці каму́-н. кампа́нію

Ábbitte ~ — прасі́ць прабачэ́ння

Wíderstand ~ — супраціўля́цца

éine Záhlung ~ — зрабі́ць [уне́сці] плацеж

Hílfe ~ — дапамага́ць

éinen Eid ~ — прысяга́ць, кля́сціся

Fólge ~ — (па)слу́хаць, паслу́хацца

Gewähr [Bürgschaft] ~ — руча́цца

3)

sich (D) etw. ~ — дазваля́ць сабе́ што-н.

sich éine Fréchheit ~ — разм. дазво́ліць сабе́ дзёрзкасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unterríchten

1.

vt (in D) выклада́ць (каму-н., што-н.), вучы́ць, навуча́ць (каго-н., чаму-н.)

die Schüler in Deutsch ~ — выклада́ць ву́чням няме́цкую мо́ву, вучы́ць ву́чняў няме́цкай мо́ве

2) (über A, von D) паведамля́ць, інфармава́ць (каго-н. аб кім-н., аб чым-н.)

gut unterríchtet — до́бра інфармава́ны

2.

(sich)

(über A) пыта́цца, даве́двацца (аб кім-н., чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ruf

m -(e)s, -e

1) крык

2) (по́)кліч, за́клік, зваро́т;

auf den érsten ~ па пе́ршаму по́клічу

3) сла́ва, рэпута́цыя;

ein Wíssenschaftler von ~ навуко́вец [вучо́ны] з і́мем;

éinen gúten [schléchten] ~ háben карыста́цца до́брай [дрэ́ннай] сла́вай;

j-n in üblen ~ bríngen* ствары́ць [зрабі́ць] каму́-н. дрэ́нную сла́ву

4) запрашэ́нне, вы́клік

5) ну́мар (тэлефона)

6) паляўн. мано́к, свісто́к для прына́джвання дзічы́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)