j-n auf éine gúte ~ lóswerden* — такто́ўна адвяза́цца [адчапі́цца] ад каго́-н.
das ist álles ~! — гэ́та ўсё ненатура́льна [шту́чна]!
2) мане́ры, паво́дзіны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
dadúrch, dádurch
adv праз гэ́та, праз яго́ [яе, іх]; у вы́ніку гэ́тага; дзя́куючы гэ́таму
~, dass… — дзя́куючы таму́, што…
er zéichnet sich ~ únter ánderen aus — гэ́тым ён вылуча́ецца сяро́д і́ншых
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
spéien
*
1.
vt
1) плява́ць, ха́ркаць
Blut ~ — ха́ркаць крывёй
2) вывярга́ць по́лымя
Gift und Gálle ~ — вар’ява́цца
2.
vi плява́ць
ich spéie daráuf — разм. мне наплява́ць на гэ́та
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
éher
adv
1) ране́й
2) хутчэ́й, болей
je ~, désto bésser — чым ране́й, тым лепш
er kann es ~ tun als ich — ён мо́жа зрабі́ць гэ́та хутчэ́й за мяне́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
entfállen
*vi(s)
1) выпада́ць; вы́лецець (з галавы́) (D– у каго-н.)
das Wort ist mir ~ — я забыў гэ́та сло́ва
2) (aufA) дастава́цца, выпада́ць (на долю)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
sich
pron refl (a) сябе́, (D) сабе́; пры дзеясловах тс: …цца
~ auf j-n, auf etw. (A) bezíehen* — адно́сіцца [ста́віцца] да каго́-н., да чаго́-н.
es verstéht ~ von selbst — гэ́та само́ па сабе́ зразуме́ла
es wird ~ fínden — там бу́дзе віда́ць
zu ~ kómmen* — ачуня́ць
an und für ~ — само́ па сабе́
er ist gern für ~ — ён лю́біць адзіно́цтва
das ist éine Sáche für ~ — гэ́та асо́бны пункт
nicht bei ~ (D) sein — вы́йсці з сябе́; быць у ста́не непрыто́мнасці
das Ding an ~ — філас. pэч у сабе́
es hat nichts auf ~ — гэ́та нічо́га не зна́чыць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ме́сіва, ‑а, н.
Разм.
1. Густая або вадкаватая маса, ліпкая сумесь з чаго‑н. У круглай яме топчацца двое коней, месячы гліну. Усё ідзе ў гэта месіва — і салома з.. стрэх, і пацяруха ўсякая, і кастрыца...Брыль.// Глыбокая ліпкая гразь на дарозе. А дарога — месіва веснавой гразі, якая ўжо не замярзала і ўначы.Мікуліч.
2. Тое, што і мешаніна (у 1 знач.). У празрыстай лёгкай сіняве загойдалася чорнае месіва — дым з пылам.Кухараў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
палыно́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да палыну. Палыновы пах. □ Вецер варушыў палын на схілах замчышча. Лісце паварочвалася то адным, то другім бокам, і ад гэтага палыновыя купінкі хутка мянялі колер.Савіцкі.// Які зарос палыном. Палыновы стэп.//перан. Горкі, як палын. Гэта праўнукі тых, што хадзілі сюды басанож, з палыновай горыччу ў сэрцы.Брыль.
2. Зроблены з палыну. Палыновым венікам.. [Акуліна] змяла з падлогі склычаныя недакуркі.Вітка.// Настоены на палыне. Палыновая настойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нікчэ́мнасць, ‑і, ж.
1. Уласцівасць нікчэмнага. Шырокі не пераставаў у значна павышаным тоне расказваць аб затхласці местачковага жыцця, аб нікчэмнасці інтарэсаў панямонскай інтэлігенцыі.Колас.// Крайняя нязначнасць каго‑, чаго‑н.; убоства. Апошнія калгасныя падзеі прымушалі.. [Чачыка] усё больш і больш задумвацца над сваёй нікчэмнасцю.Пташнікаў.
2. Нікчэмны чалавек. Чалавек, які сказаў некалькі пустых сказаў, мог.. [Макоўчыку] здацца нікчэмнасцю, надоўга страціць яго павагу.Мележ.— Калі б вы хоць гадзінку набылі з Тумашам, дык убачылі б, якая гэта нікчэмнасць.Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паво́дзіцца, ‑водзіцца; безас.незак.
Разм.
1. Жыцца; складвацца (пра ўмовы жыцця, працы і пад.). Букрэй разгаварыўся з Панасам, распытваў яго, як паводзілася ў палякаў, што ён чуў там і бачыў.Колас.[Нахлябіч] хацеў ужо ісці далей, але Пніцкі перапыніў яго: — Ну, як вам паводзіцца?Чорны.
2. Быць прынятым. Так у нас паводзіцца. Паводзіцца здаўна.
3.Разм. Тое, што і паводзіць сябе (гл. паводзіць). Гэта сапраўды было ўсё. Цяпер .. [Алесь] не мог паводзіцца, як раней.Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)