Капы́за ’запальчывы чалавек’ (Яўс.). Кантамінацыя капыжыцца і капрыза (гл.). Параўн. капыціцца ’капрызіцца’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кі́клік ’безрукаўка’ (Мат. Маг.). Параўн. польск. kika ’чалавек без рукі’ (Да прасл. kuka).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

качаві́ла Прыкметная мясціна (на раллі, засеве, пяску, траве, збажыне), дзе качаўся конь, адпачываў чалавек ці звер (Глуск. Янк. II., Слаўг.). Тое ж конскі круг (Пол.), качаві́лле (Глуск. Янк. II), ле́жава, вы́цірак, ле́жня, качаві́лішча, прале́жні (Слаўг.), кача́нішча (Хоц.), ка́чава, ка́чала (Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

◎ Пу́нця ’бесхарактарны, заняпалы чалавек’ (Цых.). Няясна, параўн., аднак, фармальна і семантычна блізкія балг. пу́нчо ’ненармальны, дурны чалавек’ (няяснага паходжання, гл. БЕР, 5, 854), в.-луж. punca, риса, н.-луж. punca ’weibliche Scham’ (з ням. Bume, puncen ’тс’, гл. Шустар-Шэўц, 2, 1186), славен. punca ’лялька, дзяўчына, каханка’ (з італ. pulcella ’дзяўчына, дзеўка’ < лац. pullus ’юнак’, гл. Бязлай, 3, 136) і пад., у аснове якіх, магчыма, экспрэсіўныя словы дзіцячай мовы, параўн. рус. дыял. пуня ’плаксівы чалавек, недарэка; ахламон’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

герыятры́я

(ад гр. geron = стары чалавек + -ятрыя)

раздзел геранталогіі, які вывучае асаблівасці захворванняў людзей старэчага веку і распрацоўвае метады лячэння і папярэджання іх.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

layman [ˈleɪmən] n. (pl. -men)

1. непрафесіяна́л; дылета́нт;

a book for laymen кні́га для шыро́кага ко́ла чытачо́ў

2. eccl. чалаве́к, які́ не ма́е духо́ўнага зва́ння, але́ нале́жыць да хрысція́нскай царквы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ostrich [ˈɒstrɪtʃ] n.

1. zool. стра́ус

2. infml чалаве́к, які́ займаецца самападма́нам, заплю́шчвае во́чы на небяспе́ку, бяжы́ць ад склада́насцей

♦

ostrich policy стра́усавая палі́тыка, баязлі́вае імкне́нне ўхілі́цца ад прыня́цця рашэ́нняў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sober [ˈsəʊbə] adj.

1. цвяро́зы

2. аб’екты́ўны, разва́жлівы;

a sober man чалаве́к цвяро́зага ро́зуму

3. спако́йны (пра колер)

♦

as sober as a judge ≅ ні ў адны́м во́ку (зусім цвярозы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

арыгіна́льны

1. оригина́льный, по́длинный;

а. ру́капіс — оригина́льная (по́длинная) ру́копись;

2. разг. оригина́льный; своеобра́зный;

~нае ўспрыма́нне све́ту — оригина́льное (своеобра́зное) восприя́тие ми́ра;

~ная ду́мка — оригина́льная мысль;

а. чалаве́к — оригина́льный челове́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

абмежава́ны

1. ограни́ченный; стеснённый;

2. обмежёванный;

1, 2 см. абмежава́ць;

3. (небольшой, умеренный) ограни́ченный;

~ныя сро́дкі — ограни́ченные сре́дства;

4. (духовно неразвитый) ограни́ченный, недалёкий;

а. чалаве́к — ограни́ченный (недалёкий) челове́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)