Караку́ль 1 ’багаты чалавек’ (Нар. лекс.), параўн. укр. куркуль ’багаты мужык, багацей’. Магчыма, да назвы драпежніка. Гл. караголь.
Караку́ль 2 ’няўдаліца’ (Нар. лекс.). Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)