*Прыкарэ́нкаваты (прыкорэ́нковатый) ’нізкі, каранасты’ (стол., Нар. лекс.). Утварэнне ад ко́рань (гл.) з развіццём семантыкі. Параўн. рус.дыял.прикорёнок ’тоўсты і маларослы чалавек’, укр.при́корень ’частка ствала каля кораня, пень; невялікі калок, убіты ў зямлю’.