падкайда́ннікі, ‑аў; адз. падкайданнік, ‑а, м.

Гіст. Падкладка (скураная або з якога‑н. іншага матэрыялу) пад кайданы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкле́цце, ‑я, н.

Ніжні або падвальны (звычайна нежылы) паверх драўлянага дома, што выкарыстоўваецца для захоўвання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пажні́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які высяваецца, астаецца або праводзіцца пасля жніва. Пажніўны лубін. Пажніўныя пасевы. Пажніўнае лушчэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазабінто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Забінтаваць усіх, многіх або ўсё, многае. Пазабінтоўваць раненых. Пазабінтоўваць ногі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазабудо́ўвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Забудавацца — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Пазабудоўваліся людзі. Пазабудоўваліся вёскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазавіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Завіць усё, многае або ўсіх, многіх. Пазавіваць валасы. Пазавіваць кліентак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазамаўка́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Замоўкнуць — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Вучні пазамаўкалі. Гарматы пазамаўкалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазапэ́цкваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Запэцкаць, забрудзіць усё, многае або ўсіх, многіх. Пазапэцкваць рукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазастрахо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Застрахаваць усё, многае або ўсіх, многіх. Пазастрахоўваць маёмасць. Пазастрахоўваць жывёлу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазаху́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Захутаць усіх, многіх або ўсё, многае. Пазахутваць раненых. Пазахутваць ногі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)