Verbum

палі́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Марская жывёліна, якая не мяняе свайго месцазнаходжання.

Каралавы п.

2. Хваравітае ўтварэнне з эпітэлію слізістай абалонкі.

Паліпы ў носе.

|| прым. палі́пны, -ая, -ае.

палірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што.

Націраючы, надаваць люстрана-гладкі выгляд чаму-н.

П. мэблю.

П. ногці.

|| зак. напалірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны і адпалірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

|| наз. палірава́нне, -я, н. і паліро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

|| прым. палірава́льны, -ая, -ае і паліро́вачны, -ая, -ае.

паліса́ндр, -у, м.

Каштоўная цвёрдая драўніна некаторых трапічных дрэў.

|| прым. паліса́ндравы, -ая, -ае.

Палісандравае дрэва.

палісме́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

У Англіі, ЗША і некаторых іншых краінах: паліцэйскі.

паліт...

Першая састаўная частка складаных слоў якая адпавядае па знач. слову «палітычны», напр.: палітаддзел, палітзаняткі, палітінфармацыя, палітэканомія.

палітало́гія, -і, ж.

Навука, якая вывучае палітычную сістэму і палітычнае жыццё, праблемы ўнутранай палітыкі і міжнародных зносін.

|| прым. паліталагі́чны, -ая, -ае.

паліткатаржа́нін, -а, мн. -жа́не, -жа́н, м.

Рэвалюцыянер, які адбываў царскую катаргу ў перадрэвалюцыйнай Расіі.

|| ж. паліткатаржа́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

паліто́, нескл., н.

Верхняя вопратка, звычайна ніжэй каленаў.

Скураное п.

Мужчынскае п.

|| прым. паліто́вы, -ая, -ае (спец.).

паліто́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па паліталогіі.

палі́тра, -ы, ж.

1. Дошчачка, на якой мастак змешвае фарбы.

2. перан. Падбор фарбаў у карціне, колеравая гама.

3. перан. Сукупнасць выяўленчых сродкаў мастака.

Багатая п. пісьменніка.