geméin

1.

a

1) агу́льны

auf ~e Kósten — на агу́льныя сро́дкі

sich mit j-m ~ máchen — быць з кім-н. за панібра́та

2) про́сты, звыча́йны

ein ~er Tag — бу́дны дзень

das ~e Volk — про́сты наро́д

das ~e Lében — штодзённае жыццё

~es Métall — про́сты [звыча́йны] мета́л

der ~e Soldát — радавы́

3) по́длы, ні́зкі, вульга́рны

~e Rédensarten — вульга́рныя вы́разы

2.

adv ні́зка, по́дла, вульга́рна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánkommen

*

1.

vi (s)

1) прыязджа́ць, прыхо́дзіць, прыбыва́ць (куды-н. – in D)

2) (auf A) зале́жаць (ад каго-н., чаго-н.), вызнача́цца (кім-н., чым-н.)

3) атрыма́ць ме́сца

er ist als Árbeiter ángekommen — ён уладкава́ўся рабо́чым

4)

es kommt dárauf an… — у залежнасці ад абста́він, гэ́та зале́жыць ад…

2.

vt апано́ўваць

die Furcht kam ihm an — ім авало́даў страх

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lösen

1.

vt

1) развя́зваць

den Knóten ~ — развяза́ць ву́зел

2) скасава́ць (дагавор)

3) раша́ць (задачу); выраша́ць (спрэчкі)

die Zwéifel ~ — разагна́ць сумне́нні

4) хім. раствара́ць

5) браць (білет на цягнік і да т.п.)

2.

(sich)

1.

вайск. адрыва́цца, адыхо́дзіць, адступа́ць

2) (von D) расстава́цца (з кім-н.)

3) адмежава́цца, адарва́цца

4)

er löste sich aus der Erstárrung — здранцве́нне [аняме́нне] у яго́ прайшло́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ба́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак.

1. каго-што. Успрымаць зрокам. А Аленка бачыла Сцёпку. Стаяла ў хаце каля акна і бачыла, як Сцёпка прайшоў па вуліцы. Колас.

2. Сустракаць каго‑, што‑н. [Люба:] — Таварыша Іванчанку дзе мне тут бачыць? Кучар. [Лабановіч:] — Ну, а вось ты, бабка, дзякаваць богу, трошкі пажыла-такі, а скажы ж мне, ці бачыла ты хоць раз начыстую сілу? Колас. // Трапляцца на вочы, сустракаць у жыцці. А сосны! Сосен ты такіх не бачыў, дружа любы! Свірка.

3. Уяўляць у думках. У нас у жылах творчы сок, Мы ўперад на стагоддзі бачым. Таўбін. Лесавод у думках бачыць перад сабой магутны лес з лістоўніц, дзе кожнае дрэва — волат. Мяжэвіч.

4. каго-што і чаго. Звяртаць увагу, заўважаць. На.. схуднелых бледных тварах [хлапцоў] можна было бачыць сляды глыбокіх чалавечых пакут. «ЛіМ». [Пніцкі:] — Мы не прывыклі да акуратнасці. Мы яе, сказаць, ніколі і не мелі.. У нас часта пад нагамі прападае, а мы не бачым гэтага. Чорны.

5. без дап. Валодаць пачуццём зроку. [Вася:] — Паступова да мяне вярнулася здольнасць бачыць. Шамякін.

6. што і з дадан. сказам. Усведамляць, разумець, адчуваць. Костусь бачыў, што праўду кажа Іллюк. Чорны. // Знаёміцца з кім‑, чым‑н., асабіста набыўшы дзе‑н. І Волгу бачыў я і Дон, багата рэк сібірскіх бачыў. Дубоўка. // Перажываць, зазнаваць, адчуваць на сабе. [Дзед:] — Добра табе [Міколку] так разважаць, калі ты ўсяго старога жыцця не бачыў. Лынькоў. [Лясніцкі] ніколі да гэтага не бачыў вайны. Шамякін. Ніколі ў жыцці нічыёй Не бачыла ласкі дзяўчынка. Смагаровіч. // Карыстацца, мець, валодаць. А цяпер, калі за гэту справу ўзяўся Рыгор і камсамольская ячэйка — не бачыць Грамабою гэтай зямлі. Крапіва.

7. каго-што. Выяўляць у кім‑, чым‑н. каго‑, што‑н. [Крушынскі:] — Цяпер бачу ў вас [Іван Мацвеевіч] свайго старога прыяцеля. Бядуля. Я чытаў і быў рад,.. што ў гэтым мужыку бацька бачыць самога сябе. Скрыган. З гэтага моманту Валя пачала бачыць у Любе не тое, што бачыла раней. Чорны. // Знаходзіць, успрымаць. Лічачы сябе пакрыўджаная. [Лёдзя] ва ўсім бачыла крыўднае для сябе, а ў кожным свайго крыўдзіцеля. Карпаў. Хтось бачыць музыку ў сасне, А хтосьці — новае карыта. Пысін.

8. што. Разм. Мець, атрымліваць. Што мы ад яго бачым — адны непрыемнасці.

9. у знач. пабочн. Падкрэслівае якую‑н. акалічнасць, які‑н. факт. [Пракурор:] — Ім, бачыце, цесна, ім мала Прастору, нямецкай зямлі. Колас. [Маёр:] — У нас тут, бачыце, чарніц вельмі многа. Брыль.

•••

Бачыць (навылёт) навылет, бачыць наскрозь — вельмі добра ведаць каго‑н.

Бачыць не магу (не можа) — ненавідзець, не пераносіць, не цярпець каго‑н.

Бачыць (на тры аршыны, на тры сажні) пад зямлёю — вызначацца праніклівасцю.

Бачыць саву смаляную — нічога не бачыць.

Бачыш ты! — пры выказванні здзіўлення.

Бог бачыць гл. бог.

Вось бачыш (бачыце)! — гаворыцца для пацвярджэння правільнасці чыіх‑н. слоў, вывадаў; ужываецца пры выказванні папроку і інш.

Вочы б мае не бачылі гл. вока.

Дай бог чутае бачыць гл. бог.

Далей свайго носа не бачыць — не бачыць таго, што робіцца навокал.

Дзе ты бачыў, дзе вы бачылі — ніколі, нізашто.

За дрэвамі не бачыць лесу — за чым‑н. дробным не заўважаць значнага, вялікага.

Зроду не бачыць — ніколі не бачыць каго‑, чаго‑н.

І бачыць не бачыў — поўнае адмаўленне ад чаго-небудзь.

Каб (мае) вочы не бачылі гл. вока.

Каб жа чутае бачыць — каб здзейснілася тое, што паабяцана.

Каго я бачу! — ужываецца пры выказванні здзіўлення, радасці ад сустрэчы з кім‑н.

На свае (уласныя) вочы бачыць — быць сведкам чаго‑н.

Не бачыць прасвету — быць вельмі занятым справамі, працай; доўгі час пакутаваць ад чаго‑н.

Не бачыць у вочы каго — зусім не бачыць.

Не бачыць, як сваіх вушэй — не быць таму, чаго хто‑н. жадае.

Па вачах бачыць — даведвацца аб унутраным стане, учынках каго‑н. па абліччы, па выразе твару.

Рад бачыць (вас) — форма ветлівага звароту пры сустрэчы са знаёмымі.

Свет не бачыў — надзвычай, незвычайна.

Свету белага (божага) не бачыць — быць вельмі занятым.

Спаць і курэй бачыць гл. спаць.

Толькі і бачылі — пра раптоўнае бясследнае знікненне каго‑н.

У вочы не бачыць — а) не сустракаць каго‑, чаго‑н.; б) не мець чаго‑н.

Як бачыш — а) хутка, скора. Конь добры, як бачыш заехалі; б) як пацвярджэнне пры адказе — так, але.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

drzwi

мн. дзверы;

drzwi obrotowe — дзверы-турнікет;

drzwi rozsuwane — рассоўныя дзверы;

wyrzucić kogo za drzwi — выкінуць каго за дзверы;

przy otwartych (zamkniętych) ~ach перан. пры адчыненых (зачыненых) дзвярах;

pokazać (wskazać) komu drzwi — паказаць каму на дзверы; выгнаць;

drzwi stoją przed kim otworem — дзверы адчынены перад кім;

drzwi się u nich nie zamykają перан. дзверы ў іх не зачыняюцца;

nie kładź palca między drzwi — не лезь на ражон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

цень м

1. Schátten m -s, -;

начныя цені Fíttiche der Nacht (паэт);

кі́даць цень Schátten wérfen* (на што-н auf A), beschátten vt;

2. (здань) Schátten m -s, -, Geist m -es, -er;

ца́рства ценяў Scháttenreich m -(e)s, Reich der Schátten;

ні ценю kéine Spur, kéinen Schímmer;

ні ценю сумне́ння kein Zwéifel;

быць у цяні́ im Dúnkeln bléiben*, im Híntergrund sein [stehen*];

кі́даць цень на каго-н перан éinen Schlátten auf j-n wérfen*;

хадзі́ць за кім-н як цень j-m wie ein Schátten fólgen;

ад яго́ заста́ўся адзі́н то́лькі цень er ist nur noch ein Schátten (séines selbst)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

набра́цца

1. (сабрацца) sich ánsammeln, sich éinfinden*;

набра́ло́ся шмат пра́цы es hat sich viel Árbeit ángehäuft;

2.

набра́цца му́жнасці Mut fássen, sich ein Herz fássen;

набра́цца сі́лы Kräfte sámmeln;

набра́цца цярпе́ння Gedúld fássen;

набра́цца ду́ху sich entschlíeßen* (etw. zu tun);

набра́ ро́зуму klüger wérden;

набра́цца разу́мных слоў sich (D) klúge Worte áneignen;

набра́цца го́ра viel dúrchmachen аддз [erléiden*, dúrchstehen* аддз];

3. разм (заразіцца) sich ánstecken (чаго-н von D, mit D);

4. разм (напіцца) sich besáufen*;

◊ з кім павядзе́шся, ад таго́ і набярэ́шся ≅ sage mir, mit wem du úmgehst, und ich sage dir, wer du bist

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аб прыназ (у спалучэнні з займеннікамі мне, усім, усёй, усіх – аба)

1. (для абазначэння збліжэння, сутыкнення, дотыку) an (A), gégen (A);

вы́цяцца аб ка́мень an [gégen] éinen Stein stóßen*;

2. (пры назве тэмы думкі, мовы, пачуццяў і г. д) über (A), von (D), bezüglich (G), in Bezug auf (A), für (A);

ле́кцыя аб выхава́нні éine Vórlesung über die Erzíehung;

напаміна́ць аб чым-н an etw. erínnern;

шкадава́ць аб чым-н etw. bedáuern;

хвалява́цца аб кім-н für j-n sórgen;

размаўля́ць аб чым-н von [über] etw. spréchen*;

◊ не аб адны́м то́лькі хле́бе nicht vom Brot alléin;

3. гл а ІІ

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бли́зкий

1. в разн. знач. блі́зкі;

бли́зкий к о́бмороку блі́зкі да непрыто́мнасці;

бли́зкое родство́ блі́зкае свая́цтва, блі́зкая ро́днасць;

бо́лее бли́зкий больш блі́зкі, бліжэ́йшы;

са́мый бли́зкий друг са́мы блі́зкі ся́бар;

пе́рвые снежи́нки — ве́стники бли́зкой зимы́ пе́ршыя сняжы́нкі — вестуны́ блі́зкай зімы́;

журнали́ст, бли́зкий к прави́тельственным круга́м журналі́ст, блі́зкі да ўра́давых ко́лаў;

2. бли́зкие мн., сущ. блі́зкія, -кіх;

в кругу́ свои́х бли́зких сяро́д сваі́х блі́зкіх;

3. (в знач. сказуемого переводится наречием) блі́зка;

бли́зок день блі́зка дзень;

◊

быть в бли́зких отноше́ниях с кем быць у блі́зкіх адно́сінах з кім;

не бли́зкий свет не блі́зкі свет;

бли́зок ло́коть, да не уку́сишь блі́зка ло́каць, ды не ўку́сіш;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поигра́ть сов.

1. (развлечься, позабавиться) пагуля́ць, (долго, неоднократно) папагу́льваць, папагуля́ць;

2. (на музыкальном инструменте) пайгра́ць, (долго, неоднократно) папайгра́ць;

3. (обращаться какое-то время с каким-л. предметом как с игрушкой) пагуля́ць (з чым); (долго, неоднократно) папагу́льваць (з чым), папагуля́ць (з чым), пазабаўля́цца (з чым);

4. (обращаться какое-то время с кем-, чем-л. легкомысленно, несерьёзно) пажартава́ць, пазабаўля́цца (з кім, з чым);

5. (на сцене) пайгра́ць;

6. (притворяться какое-то время) пагуля́ць (у што), павыдава́ць сябе́ за… (каго);

7. перен., в разн. знач. пайгра́ць;

8. (посверкать) пагуля́ць, папераліва́цца, пазіхаце́ць;

9. (попениться) папе́ніцца, паіскры́цца;

10. (о чувствах) пагуля́ць; пабурлі́ць; см. игра́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)