адгаро́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адгароджваць — адгарадзіць і адгароджвацца — адгарадзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адзяваць — адзець і адзявацца — адзецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адко́л, ‑у, м.

Дзеянне паводле дзеясл. адколваць — адкалоць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адко́пка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адкопваць — адкапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адко́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адкошваць — адкасіць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адло́ў, ‑лову, м.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. адлоўліваць — адлавіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмацава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмацоўваць — адмацаваць і адмацоўвацца — адмацавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмяжо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмяжоўваць — адмежаваць і адмяжоўвацца — адмежавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абго́ртванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абгортваць — абгарнуць і абгортвацца — абгарнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абды́м, ‑у, м.

Дзеянне паводле дзеясл. абдымаць — абняць (у 3 знач.); ахоп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)