неспрактыкава́насць, ‑і,
Уласцівасць неспрактыкаванага; адсутнасць або недахоп вопыту, ведаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неспрактыкава́насць, ‑і,
Уласцівасць неспрактыкаванага; адсутнасць або недахоп вопыту, ведаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падагульне́нне, ‑я,
1.
2. Вынік чаго‑н., вывады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пастале́лы, ‑ая, ‑ае.
Які пасталеў, зрабіўся сталым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́кат, ‑у,
Тое, што і раскат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́прадкі, ‑дак;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фізіянамі́ст, ‑а,
Той, хто пазнае па рухах і міміцы твару характар, унутраны стан чалавека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цяса́к, цесака,
Халодная зброя ў выглядзе шырокага, вострага з абодвух бакоў клінка з крыжападобнай ручкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штрэйкбрэ́херства, ‑а,
Дзеянні штрэйкбрэхераў, накіраваныя на зрыў стачкі, забастоўкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Свісцёл ‘маркоўнік, Anthricus silvestris Hoffm.’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гібрыдыза́цыя
(ад гібрыд)
скрыжаванне розных відаў раслін або жывёл, каб атрымаць лепшыя па якасці сарты, віды, пароды (
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)