суфлі́раваць, ‑рую, ‑руеш; ‑руе; незак.

Падказваць акцёрам словы ролі ў час спектакля. Гена прыносіць клей, намазвае пагоны, зашпільвае кабуру і лезе зноў пад стол, адкуль ён суфліруе. Жычка.

[Ад фр. souffler — падказваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узле́гчыся, ‑лягуся, ‑ляжашся, ‑ляжацца; ‑ляжамся, ‑ляжацеся, ‑лягуцца; пр. узлёгся, ‑леглася; зак.

Тое, што і узлегчы. Мікалай Гурбан узлёгся грудзьмі на стол і нерухома глядзеў у адну кропку. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насаджа́ць сов., в разн. знач. насажа́ть;

н. гасце́й за стол — насажа́ть госте́й за стол;

н. дрэў — насажа́ть дере́вьев;

н. пасажы́раў — насажа́ть пассажи́ров;

н. сіняко́ў — насажа́ть синяко́в;

н. кля́ксаў — насажа́ть клякс;

н. піраго́ў у печ — насажа́ть пирого́в в печь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хі́сткі

1. (няўстойлівы) wáckelig, schwánkend; kíppelig (стол і г. д.); únsicher (крок і г. д.);

2. перан (ненадзейны) wánkelmütig, únbeständig, únsicher

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bureau [ˈbjʊərəʊ] n. (pl. bureaux or bureaus)

1. BrE бюро́, канто́рка, пісьмо́вы стол

2. AmE камо́да

3. бюро́;

an information bureau інфармацы́йнае бюро́;

the Federal Bureau of Investigation Федэра́льнае бюро́ рассле́даванняў (ЗША)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перешлихтова́ние​II стол.

1. шліхтава́нне, -ння ср.;

2. перашліхто́ўванне, -ння ср.;

3. перашліхто́ўванне, -ння ср.; см. перешлихто́вывать​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ля́панка ’стрэльба з куркамі’ (стол., ТС). Да ля́паць 1 ’біць з шумам, са стукам’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Мышля́к, мышлёк ’саломенны матрац’ (стол., лін., Сл. Брэс.). Няясна. Магчыма, роднаснае да мяшок (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Маркоўнік 1 ’расліна, падобная да морквы, Anthriscus silvestris Hoffm.’ (ТСБМ, Касп., Бяльк., Растарг., ТС; маг., Кіс.; в.-дзв., брасл., чэрв., Сл. ПЗБ), рус. варон., укр. морковник ’тс’; морко́внік ’бядрынец каменяломкавы, Pimpinella saxifraga L.’ (стол., петрык.; Бейл.), рус. уладз. морковь ’тс’; ’чубатка пустая, Corydalis cava (L.) Schweigg.’ (стол., Бейл.), рус. табол. морковки ’Corydalis caphoides L.’, маркоўнік ’астранцыя вялікая, Astrantia major L.’ (стол., Бейл.). Да маркоўны < морква (гл.). Стол. морковнік ’сон лугавы, Pulsatilla pratensis Mill.’ (Бейл.) паходзіць з ⁺маркотны ’сонны, маркотны, пахілены’; параўн. чэш. poniclec < прасл. poniknǫti ’схіліцца’.

Маркоўнік 2 ’сасновы абалоністы лес’ (слаўг., Яшк.). Магчыма, роднасным да яго будзе рус. новасіб. морковник ’дрэва з тонкім ствалом і вялікім, тоўстым камлём’. Да морква (гл.). Семантычны перанос паводле падабенства.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

трапе́за, ‑ы, ж.

1. Агульны стол для яды ў манастыры, а таксама прыём яды (абед, вячэра) за такім сталом і сама яда. // Уст. Наогул стол для яды, а таксама прыём яды і сама яда. З домам зліваўся шырокі, крыты ганак са скругленымі слупамі. Улева ад яго ішла веранда. Тут у цёплыя дні вясны і лета спраўляў свае трапезы бацька Уладзімер. Колас.

2. Тое, што і трапезная (гл. трапезны ў 2 знач.).

[Ад грэч. trapeza — стол.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)