стры́млівацца

1. гл стрымацца;

2. зал. стан gezügelt wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

захмяле́нне, ‑я, н.

Стан захмялелага; ап’яненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяздо́мнасць, ‑і, ж.

Стан бяздомнага; беспрытульнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наёмніцтва, ‑а, н.

Становішча, стан наёмніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недако́нчанасць, ‑і, ж.

Стан недакончанага; незавершанасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незако́нчанасць, ‑і, ж.

Стан незакончанага; незавершанасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрыка́янасць, ‑і, ж.

Разм. Стан непрыкаянага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагну́тасць, ‑і, ж.

Стан пагнутага; выгіб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перако́шанасць, ‑і, ж.

Стан перакошанага ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́расыць, ‑і, ж.

Стан празмернай насычанасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)