кляпа́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па кляпанні, па кляпальных работах.

|| ж. кляпа́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прэпара́тар, -а, мн. -ы, -аў м. (спец.).

Спецыяліст, які вырабляе прэпараты (у 1 знач.).

|| прым. прэпара́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

псіхо́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Спецыяліст па псіхалогіі.

2. Знаток чалавечай псіхалогіі.

Тонкі п. чалавечых душ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

то́кар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рабочы-спецыяліст па механічнай апрацоўцы цвёрдых матэрыялаў шляхам абточвання.

Т. па метале.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Altphilológe

m -n, -n філо́лаг-спецыялі́ст па класі́чных мо́вах

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Häs¦chen

n -s, -

1) за́йчык

2) разм. малады́ спецыялі́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Аташэ́ ’спецыяліст-кансультант пры пасольстве’. Новае (XX ст.) запазычанне з рускай (Крукоўскі, Уплыў, 78), дзе з франц. attaché (Курс суч., 166) у сярэдзіне XIX ст. (Шанскі, 1, А, 173).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Меха́нік, меха́ник ’спецыяліст па механіцы’ (ТСБМ, Некр.). З польск. mechanik (Кюнэ, Poln., 77), якое з лац. mechanikus ’тс’ < ст.-грэч. μηχανικός ’умелы, вынаходнік’ < μηχανή ’машына’, ’выдумка’, ’хітрасць’, ’асадная машына’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

землеўпара́дчык, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне землеўпарадкавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

землязна́вец, ‑наўца, м.

Спецыяліст у галіне землязнаўства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)