Verbum

паглына́льнік, ‑а, м.

Спец. Рэчыва або прыстасаванне, здольныя паглынаць што‑н. Паглынальнік вільгаці.

параўтварэ́нне, ‑я, н.

Працэс пераходу рэчыва з вадкага ці цвёрдага ставу ў газападобны.

брыза́нтны, ‑ая, ‑ае.

Здольны драбіць прадметы пры выбуху; разрыўны. Брызантны снарад. Брызантнае рэчыва.

[Фр. brisant.]

лі́ты, ‑ая, ‑ае.

Выраблены ліццём, адліты з плаўкага рэчыва. Літыя вырабы. Літая сталь.

люізі́т, ‑у, М ‑зіце, м.

Стойкае атрутнае рэчыва, якое выклікае нарывы на скуры.

[Ад уласнага імя амерыканскага хіміка Льюіса.]

гексахлара́н, ‑у, м.

Арганічнае рэчыва, моцны яд для знішчэння насякомых — шкоднікаў сельскагаспадарчых культур.

губча́ты, ‑ая, ‑ае.

Падобны на губку ​² (у 2 знач.); порысты. Губчатае рэчыва.

агрэга́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае асаблівасці агрэгата (агрэгату). Агрэгатныя станкі. Агрэгатны стан рэчыва.

пурпуры́н, ‑у, м.

Спец. Арганічнае чырвонае фарбавальнае рэчыва, якое здабываецца з каранёў марэны.

[Фр. purpurin.]

раздро́бленасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан раздробленага. Раздробленасць рэчыва. Раздробленасць гаспадаркі. Феадальная раздробленасць.