люізі́т, ‑у, М ‑зіце, м.

Стойкае атрутнае рэчыва, якое выклікае нарывы на скуры.

[Ад уласнага імя амерыканскага хіміка Льюіса.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)