сава́, -ы́, мн. со́вы і (з ліч. 2, 3, 4) савы́, соў, ж.

Драпежная начная птушка з вялікай круглай галавой, з вялікімі вачамі і кароткай загнутай дзюбай.

|| прым. саві́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зімаро́дак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м.

Невялікая птушка, роднасная ўдоду, з доўгай прамой дзюбай і вялікай галавой на кароткай шыі (зімой купаецца ў снезе).

|| прым. зімаро́дкавы, -ая, -ае.

Сямейства зімародкавых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зязю́ля, -і, мн. -і, -зю́ль, ж.

Лясная пералётная птушка, якая звычайна не ўе гнязда і кладзе яйкі ў чужыя гнёзды.

|| прым. зязю́лін, -а, -ы.

З. лён (назва расліны сямейства гваздзіковых; куколь).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фе́нікс, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Міфалагічная птушка, якая валодае здольнасцю пры набліжэнні смерці згараць, а потым зноў узнікаць з попелу.

2. Сімвал вечнага абнаўлення.

Узнік, як ф. з попелу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крыла́ты прям., перен. крыла́тый;

~тая пту́шка — крыла́тая пти́ца;

~тая ду́мка — крыла́тая мысль;

~тыя сло́вы — крыла́тые слова́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прася́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Невялічкая пеўчая птушка сямейства аўсянкавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пеліка́н, ‑а, м.

Вялікая вадаплаўная птушка з доўгай дзюбай і вялікім мяшком пад ёю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бакла́н, ‑а, м.

Вялікая птушка сямейства вадаплаўных, якая водзіцца на марскіх узбярэжжах, вялікіх вадаёмах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыжадзю́б, ‑а, м.

Невялікая лясная птушка сямейства ўюрковых з загнутай перакрыжаванай на канцы дзюбай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маско́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы; Р мн. ‑ковак; ж.

Невялікая птушка з роду сініц.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)