узмо́цнены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад узмацніць.

2. у знач. прым. Больш моцны па ступені праяўлення; які павялічыўся, узрос. Узмоцненая кандэнсацыя пары. Узмоцненая ўвага.

3. у знач. прым. Павялічаны ў аб’ёме, колькасці; большы, чым звычайна. Узмоцненае харчаванне. □ На ўсіх дарогах, якія вялі ў атрад, была пастаўлена ўзмоцненая варта. Сіняўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надзява́ны, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад надзяваць.

2. у знач. прым. Такі, які ўжо насілі. Надзяваны касцюм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пала́плены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад палапіць.

2. у знач. прым. Палатаны. Пад [шынялём] была старая палапленая ватоўка. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недано́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад неданасіць.

2. у знач. прым. Які нарадзіўся раней нармальнага тэрміну. Неданошанае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недатры́маны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад недатрымаць.

2. у знач. прым. Не даведзены да поўнай гатоўнасці. Недатрыманы негатыў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паралізава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад паралізаваць.

2. у знач. прым. Які знаходзіцца ў стане паралічу. Паралізаваны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патэнтава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад патэнтаваць.

2. у знач. прым. Такі, на які маецца патэнт. Патэнтаванае лякарства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пла́ўлены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад плавіць.

2. у знач. прым. Атрыманы шляхам плаўлення.

•••

Плаўлены сыр гл. сыр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ара́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад араць.

2. у знач. прым. Тое, што і вораны (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераапра́нены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пераапрануць.

2. у знач. прым. Тое, што і пераапрануты (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)