патэнтава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад патэнтаваць.
2. у знач. прым. Такі, на які маецца патэнт. Патэнтаванае лякарства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)