праблі́сну́ць сов., прям., перен. проблесну́ть;

праз хма́ры ~ну́ла со́нца — сквозь ту́чи проблесну́ло со́лнце;

ра́дасць ~ну́ла ў вача́х — ра́дость проблесну́ла в глаза́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

athwart

[əˈӨwɔrt]

1.

adv.

на́крыж; упо́перак, наўско́с

2.

prep.

1) упо́перак; праз

to throw a bridge athwart a river — перакі́нуць мост праз раку́

2) су́праць, супро́ць; насу́перак, насупо́р

athwart his plans — насу́перак яго́ным пля́нам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

наара́цца, ‑аруся, ‑арэшся, ‑арэцца; зак.

Разм. Паараць доўга ці праз меру, стаміцца ад арання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напасляза́ўтра, прысл.

Праз дзень, пачынаючы ад сённяшняга. Назаўтра .. [Тварыцкі] зноў сюды прыходзіў, напаслязаўтра таксама. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасмяле́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў смелым, смялейшым. Домна праз часіну Унучку пасмялелую вяла. Пысін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валачэ́нне, ‑я, н.

Спец. Апрацоўка металу шляхам працягвання праз конусападобныя адтуліны. Валачэнне дроту, труб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вертыка́л, ‑а, м.

Спец. Круг нябеснай сферы, які праходзіць праз зеніт і зададзены пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nieuwaga

nieuwag|a

ж. няўвага, няўважлівасць;

przez ~ę — праз няўважлівасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прасве́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да прасвяціць.

2. Свяціцца праз што‑н. Сонца прасвечвае між ствалоў сосен. В. Вольскі.

3. Віднецца праз што‑н. У адным месцы праз страху прасвечвала неба. М. Стральцоў. Праз рэдкую бародку прасвечваў раздвоены падбародак. Пестрак. // перан. Выяўляцца, станавіцца прыкметным (пра якое‑н. ўнутранае пачуццё, стан, якасць і пад.). Вочы, здавалася, яшчэ больш запалі, пацямнелі, твар паблажэў, але на ім выразна прасвечвала незвычайнае хваляванне і радасць. Алешка.

4. Прапускаючы праз сябе святло, здавацца празрыстым. Часам .. [рука] засланяе святло лучыны, і тады мне здаецца, што пальцы прасвечваюць наскрозь. Асіпенка. / Пра што‑н. вельмі старое, парванае. [Жанчыну] непакоіла тое, што пачаліся дажджы, ноччу ў шалашы было холадна і вільготна, ён сям-там пачаў прасвечваць. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прогна́ть сов., в разн. знач. прагна́ць, мног. папраганя́ць; (промчаться — ещё) прамча́цца; (пробить — ещё) прабі́ць, мног. папрабіва́ць;

прогна́ть и́з дому прагна́ць з до́му;

прогна́ть ску́ку прагна́ць нуду́;

прогна́ть гвоздь сквозь сте́ну прагна́ць (прабі́ць) цвік праз сцяну́;

прогна́ть сквозь строй ист. прагна́ць праз строй.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)