уло́ўліваць
1. fángen* vt, áuffangen* vt;
уло́ўліваць по́зірк éinen Blick áuffangen*;
уло́ўліваць гук den Schall éinfangen*;
уло́ўліваць мо́мант éinen Zéitpunkt ábpassen;
2. (зразумець, заўважыць) erfássen vt; wáhrnehmen* аддз vt;
уло́ўліваць сэнс den Sinn erfássen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
взгляд ж.
1. (взор) по́зірк, -ку м.; по́гляд, -ду м.;
бро́сить взгляд гля́нуць, зірну́ць, кі́нуць по́зірк;
2. (мнение) по́гляд, -ду м., ду́мка, -кі ж.;
разделя́ть чьи́-л. взгля́ды падзяля́ць чые́-не́будзь по́гляды (ду́мкі);
вы́сказать свой взгляд вы́казаць свой по́гляд (сваю́ ду́мку);
◊
на взгляд на вы́гляд, з вы́гляду;
на (чей-л.) взгляд на (чый-небудзь) по́гляд, на (чыю-небудзь) ду́мку;
с пе́рвого взгля́да з пе́ршага по́зірку (по́гляду);
изме́рить взгля́дом зме́раць во́кам (по́зіркам).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
затума́ніць сов., прям., перен. затума́нить;
выпарэ́нні ~нілі гарызо́нт — испаре́ния затума́нили горизо́нт;
слёзы ~нілі по́зірк — слёзы затума́нили взгляд;
віно́ ~ніла галаву́ — вино́ затума́нило го́лову;
з. сэнс — затума́нить смысл;
◊ з. во́чы — затума́нить глаза́;
з. мазгі́ — заморо́чить го́лову
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
furious
[ˈfjʊriəs]
adj.
1) разьлютава́ны; разбушава́ны, разья́траны (ве́цер)
2) разью́шаны (зьвер), зло́сны (по́зірк), мо́цна ўзлава́ны
He was furious — Ён мо́цна ўзлава́ўся
3) шалёны (бег)
a furious gallop — шалёны галёп
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
gander
[ˈgændər]
1.
n.
1) гуса́к -а́ m.
2) ёлуп -а m., ёлупень -ня m.
3) Sl. праця́глы по́зірк
take a gander — прыгле́дзецца
2.
v.i., Sl.
агляда́ць, разгляда́цца, прыгляда́цца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ве́лічны, ‑ая, ‑ае.
1. Поўны велічы (у 2 знач.), урачыстасці; грандыёзны. Велічная мэта. Велічны помнік. Велічная дэманстрацыя. □ Плынь ракі, як заўсёды, была спакойная і велічная. Шамякін. У натхнёным, У велічным гімне неабсяжная наша зямля. Вітка. Велічныя капры ўзвышаюцца над усім наваколлем, і толькі новая тэлевізійная вышка можа трохі раўняцца з імі. Кулакоўскі.
2. Важны, горды; поўны ўласнай годнасці. Велічная поза. □ Цётка Палашка.. кідала велічны позірк на сваіх падначаленых. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
іскры́цца, іскрыцца; незак.
Ззяць, зіхацець, пералівацца іскрамі. Пад месячным святлом іскрыўся іней. Чарнышэвіч. Возера іскрыцца і зіхаціць на сонцы. В. Вольскі. // перан. Ззяць, блішчаць пад уплывам якіх‑н. пачуццяў (пра вочы, позірк). Вочы юнакоў і дзяўчат гарэлі, іскрыліся. Лынькоў. // перан. Ярка праяўляцца. У вачах .. [Сярожкі і Ленкі] не іскрылася весялосць і дзіцячая жартаўлівасць. Шамякін. Збан глядзеў кабеце ўслед з-пад калматых чорных броваў, і ў вачах яго іскрылася халодная, злая ўсмешка. Шашкоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пагро́злівы, ‑ая, ‑ае.
1. Які выражае пагрозу. Пагрозлівы выраз твару. Пагрозлівыя словы. □ Хлопец увесь час адчуваў калючы, насцярожаны, папераджальны і пагрозлівы бацькаў позірк. Шамякін.
2. Які тоіць у сабе пагрозу. Толькі жоўтыя трасіры памчаліся ў невядомую, цяпер пагрозлівую цемень... Лупсякоў. З першых сваіх крокаў шахтапраходчыкі сустрэліся з вельмі пагрозлівымі з’явамі. Кулакоўскі. Алесь расказаў пра дарогу, пра размову з прафесарам, пра тое, як гучала песня ў снягах, пра пагрозлівы сон. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пужлі́вы, ‑ая, ‑ае.
Які лёгка і скора пужаецца; палахлівы. Дзядзькаў дом глынуў тады яго [Язэпа], маленькага, пужлівага. Бядуля. Дзяўчаткі пужлівыя, хлопцы нязграбныя, І хмель веснавы на гарачых губах! Панчанка. // У якім выражаецца страх, спалох. [Ліда] памятала толькі.. [Паўлаў] пужлівы шэпт, баязлівы позірк і мітуслівыя рухі. Васілевіч. // Уласцівы таму, хто пужаецца, палохаецца. Хлопчык слухаў у здзіўлены, Вочы кідаў на карчы, а ў пужлівым уяўленні Ўсталі чэрці-рагачы. Колас.
•••
Не з пужлівага дзесятка гл. дзесятак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загляда́ць, загля́дваць, загляну́ць
1. (кінуць позірк) (hín)scháuen vi, hinéinsehen* vt, éinen Blick wérfen*;
2. разм (зайсці, заехаць) bei j-m vorbéischauen [kurz vórsprechen*]; éinen Ábstecher máchen (разм);
я загляну́ да цябе́ ich komme bei dir vorbéi
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)