Áufführung

f -, -en

1) пабудо́ва

2) спекта́кль; пака́з

ein Stück zur ~ bríngen* — паста́віць п’е́су

3) паво́дзіны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

rozbić

зак.

1. разбіць; раскалоць; пабіць;

rozbić samochód — разбіць машыну;

2. разбіць; пабіць; разграміць;

3. паставіць; размясціць; раскласці;

rozbić obóz — размясціцца лагерам;

rozbić namiot — паставіць палатку (намёт);

rozbić atom фіз. расшчапіць атам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Modicus cibi, medicus sibi

Хто памяркоўны ў ежы, той урач сабе.

Кто умерен в еде, тот врач себе.

бел. У меру еш, у меру пі, у меру і дружбу вадзі. Сытая яда ‒ жывату бяда. Не еўшы ‒ нудна, пад’еўшы ‒ трудна. У запас не пад’ясі і ў запас не выспішся. Праз меру і свінні не ядуць. Ад лішняй яды не будзеш багаты, а пузаты. Салодкая яда ‒ жывату бяда. Хлеб і на ногі паставіць, і з ног зваліць.

рус. Умеренность ‒ мать здоровья. Свою болезнь ищи на дне тарелки. Здоровье близко: ищи его в миске. Не в меру еда ‒ болезнь и беда. Сладкого не досыта, горького не допьяна.

фр. Sobriété est mère de santé (Умеренность ‒ мать здоровья).

англ. Diet cures more than lancet (Диета лечит больше, чем ланцет).

нем. Zu satt macht matt (Сытость делает вялым).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

trap​1 [træp] n.

1. па́стка, сіло́;

fall into a trap тра́піць у па́стку;

set/lay a trap паста́віць па́стку

2. люк; дзве́ры (у столі, падлозе)

3. slang рот;

Shut your trap! Закрый зяпу!

♦

avoid the trap of doing smth. пазбе́гнуць памылко́вага дзе́яння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

prominent [ˈprɒmɪnənt] adj.

1. до́бра вядо́мы, вялі́кі, выда́тны, зна́чны;

a prominent English scientist выда́тны англі́йскі вучо́ны

2. які́ выступае (уперад); ба́чны, прыме́тны;

put smth. a prominent position паста́віць што-н., каб было́ ба́чна;

prominent teeth зу́бы, які́я выступа́юць (уперад);

prominent cheekbones высо́кія ску́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cross​1 [krɒs] n.

1. крыж;

make one’s cross/sign with a cross паста́віць кры́жык (замест подпісу);

make the sign of the cross перахрысці́цца;

International Red Cross Міжнаро́дны Чырво́ны Крыж

2. гібры́д, по́месь

♦

have a (heavy) cross to bear не́сці ця́жкі крыж

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Паста́ва ’становішча фігуры, корпуса, уласцівае каму-н.’, ’поза’ (ТСБМ, ТС), ’месца касьбы’ (шчуч., Сцяшк. Сл.) і пастанова ’звычай’ (ТС), лід. пастаўны́, постаўны́ і постаўны́ ’статны, стройны’ (Сцяшк. Сл., ТС), постаў ’скрутак палатна’ (ТС), лун. ’камяні ў жорнах’ (Шатал.). Укр. поста́ва ’знешнасць, постаць, выгляд’, ’поза, становішча цела’, ’сувой сукна такой даўжыні, якой ён выходзіць з варштату’, постав ’тс’, рус. ніжагар. постав ’стан, абрысы цела па росту, паводле статнасці’, ’талія, будова цела’, польск. postawa ’пастава цела’, ’пазіцыя, кірунак’, ’гордасць, пыха’, ’фігура; знешні выгляд’, postaw ’скрутак сукна’, ’аснова ткання (пража)’, ’60 пасмаў пражы’, н.-луж. postawa ’станіна’, ’падстаўка’, ’фігура’, в.-луж. ’фігура чалавека’, ’скульптура’, чэш. postav ’звой тканіны’, postava ’фігура цела чалавека’, ’літаратурны персанаж’, славац. ’тс’, ’асоба’, славен. postáva ’фігура, рост чалавека’, ’закон’, серб.-харв. по̏става ’падкладка (адзення)’, макед. постава ’тс’, ’вокладка’. Прасл. postava ’нешта пастаўленае, якое стаіць’, паводле Скока (3, 330), з’яўляецца аддзеяслоўным утварэннем, гэтаксама і postavъ ’скрутак сукна’, параўн. прасл. postaviti > бел. паставіць ’пабудаваць’, ’прызначыць на пасаду’, ’натапырыць поўсць’, ’даць адпачыць’, ’паставіць на стол’, ’змясціць, пакласці’ (ТСБМ), паста́віцца ’арганізавацца, стаць’ (бяроз., Сл. ПЗБ). Да ста́віць, стая́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Варча́к 1 ’ворчык’ (Гарэц., Бяльк.), таксама во́рчык. Рус. о́рчик, во́рчык, во́рчак, укр. во́рчик. Запазычанне з польск. orczyk ’тс’, а гэта з с.-в.-ням. ortschît ’тс’ (Міклашыч, 225; Мацэнаўэр, Cizí sl., 265; Фасмер, 3, 155). У бел. мове (як і ў рус. дыял. во́рчак) новы суф. ‑ак (адсюль і націск ‑а́к!).

Варча́к 2 ’прыпражны конь’ (БРС, Нас.). Перанос назвы (з варча́к ’ворчык’). А ці не можна паставіць пытанне пра паходжанне ад слав. *orь ’конь’ (параўн. укр. вір, во́рик)?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Наста́лак (пасталоў ’сякера для кляпання кос’ (драг., Жыв. сл., Клім.). Ад настиліць ’наварыць сталлю’ (Бяльк.), настилюваты ’пакрываць сталлю’ (драг., Жыв. сл.), настальваць ’наводзіць што-небудзь жалезнае сталлю’ (Нас.), да сталь (гл.); настиліць ’набіць’ (Бяльк.) узнікла на базе папярэдняга значэння, параўн. настиліць зубы ’ўдарыць па зубах’ (Грыг.), настиліваць ’перан. рабіць ударамі сіне-барвовыя знакі’: пакалываць, насталиць кому носъ, вочы (Нас.), з далейшым развіццём семантыкі параўн. насталіць нос ’паставіць у няёмкае становішча’, насталіць (каго-небудзь) ’падгаварыць, сагітаваць’ (Растарг.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перано́с, -су м., в разн. знач. перено́с; (грузов и т.п. — ещё) перено́ска ж.;

п. рэ́чаў — перено́с веще́й;

пра́вілы ~су слоў — пра́вила перено́са слов;

паста́віць знак ~су — поста́вить знак перено́са

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)