радыяме́тр, ‑а, м.

Прылада для вымярэння радыеактыўнасці ўзораў прэпаратаў, горных народ, а таксама для вызначэння наяўнасці выпрамянення.

[Ад радыё... і грэч. metreō — мера.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіры́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Сірыі, сірыйцаў, які належыць, уласцівы ім. Сірыйскі народ. Сірыйская літаратура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слава́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Славакіі, славакаў, які належыць, уласцівы ім. Славацкая мова. Славацкі народ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тагале́зцы, ‑аў; адз. тагалезец, ‑зца, м.; тагалезка, ‑і, ДМ ‑зцы; мн. тагалезкі, ‑зак; ж.

Народ Тога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танзані́йцы, ‑аў; адз. танзаніец, ‑нійца, м.; танзанійка, ‑і, ДМ ‑нійцы; мн. танзанійкі, ‑ніек; ж.

Народ Танзаніі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хаза́ры, ‑аў.

Вандроўны цюркамоўны народ, які з’явіўся ў Паўднёва-ўсходняй Еўропе ў 4 ст. пасля гунскага нашэсця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эфіо́пскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Эфіопіі, эфіопаў, які належыць, уласцівы ім. Эфіопскі народ. Эфіопская культура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запалане́ць, -ланю́, -ло́ніш, -ло́ніць; -ло́нены; зак.

1. каго-што. Узяць у палон; скарыць, пазбавіць незалежнасці.

З. народ.

З. сэрца дзяўчыны (перан.).

2. што. Заняць, запоўніць сабой якую-н. прастору.

Натоўп запаланіў увесь двор.

Трывога запаланіла ўсё нутро (перан.).

|| незак. запаланя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

А́ЙНЫ,

народ на в-ве Хакайда ў Японіі, 20 тыс. чал. (1987). Асобная айнская раса, якая спалучае еўрапеоідныя, аўстралоідныя і мангалоідныя рысы. Мова айнская і японская. Паводле веравызнання будысты.

т. 1, с. 176

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АВА́РЦЫ

(саманазва маарулал),

народ у Дагестане. 496 тыс. чал.; у іншых рэгіёнах Рас. Федэрацыі і краінах СНД 601 тыс. чал. (1989). Гавораць на аварскай мове. Паводле веравызнання мусульмане-суніты.

т. 1, с. 60

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)