во́ўна, ‑ы, ж.

1. Валасяное покрыва авечак.

2. Састрыжанае такое покрыва як матэрыял для вырабу сукна, валёнак і інш. Часаць воўну. □ На лаве стаяць тры прасніцы. Дзве з кудзеляю, а адна з воўнаю. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вулканфі́бра

[ад вулкан(ізацыя) + фібра]

скурападобны матэрыял, які атрымліваюць шляхам вулканізацыі паперы і іншых валакністых матэрыялаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

металаізо́л

[ад метал + ізал(яцыя)]

воданепранікальны матэрыял, тонкая металічная фольга, пакрытая з абодвух бакоў слоем бітуму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

металапла́ст

(ад метал + -пласт)

матэрыял у выглядзе металічнага ліста з палімерным пакрыццём.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мікрашпо́на

(ад мікра- + шпона)

тонкі драўняны матэрыял для абліцоўкі паверхняў, фанеравання мэблі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

планге́рд

(ням. Planherd)

стол з рухомай паверхняй, дзе ўзбагачаюць дробназярністы рудны матэрыял.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

про́бка ж.

1. (матэрыял) Kork m -(e)s;

2. разм. (затор) Stáuung f -, -en, Stóckung f -, -en; Verkéhrsstockung f - (транспарту)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бярэ́знік м.

1. (бярозавы лес) Bírkenwald m -es, -wälder;

2. (бярозавыя дровы, будаўнічы матэрыял з бярозы) Bírkengehölz n -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паса́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. гл. садзіць.

2. мн. Месца, на якім пасаджаны расліны.

Пасадкі маладога сасонніку.

3. Спуск і прызямленне лятальнага апарата.

Мяккая п.

Вымушаная п.

Ісці, заходзіць на пасадку.

4. Манера, спосаб трымацца ў сядле.

Кавалерыйская п.

|| прым. паса́дачны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).

П. матэрыял.

Пасадачная платформа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засво́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., што.

1. Успрыняўшы што-н. новае або чужое, зрабіць уласцівым, прывычным для сябе.

З. звычку.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Праглынуўшы, перапрацаваць у сабе (ежу, лякарства).

Арганізм добра засвоіў ежу.

3. Зразумеўшы, запомніць як мае быць.

З. школьны матэрыял.

|| незак. засво́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. засвае́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)