*Прысве́тны, прысві́тный ’вольны (пра час)’ (кам., Жыв. НС). Няясна, магчыма, ад прысвя́так, свя́та (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пува́к ’павук’ (латг., Сл. ПЗБ). Дэфармаванае павук (гл.), магчыма, пад уплывам лат. puve ’гніль’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пярэ́сцюгі (пэрэ́сцюгі) ’ніткі неаднолькавай таўшчыні’ (івац., Жыв. НС). Магчыма, ад перасцігнуць ’перапыніць, пераняць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рамно́ўка ’гатунак бульбы’ (Жд. 1). Магчыма, у выніку распадабнення ад *ранноўка ’ранняя бульба, скараспелка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Раскапэ́нда ’няскладны, нязграбны чалавек’ (лаг., Гіл.). Магчыма, ад раскапіць ’расшчапіць’ (гл.) з экспрэсіўнай суфіксацыяй.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Расква́ліць, росква́ліць ’разбіць, расквасіць’: роскваліў ему голову (ТС). Няясна, магчыма, звязана з кволы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Расшы́каць ’распусціць (грошы)’ (Скарбы). Параўн. распшыкаць (гл.), змененае, магчыма, пад уплывам шык, шыкаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рашчалі́ць ’расчапіць (рукі)’ (Сл. ПЗБ). Магчыма, зыходнае *рас‑шчаліць, што да шчыліна, шчэлка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэ́дзясь ’рэдкае палатно’ (ЖНС). Ад рэдкі (гл.). Форма, магчыма, па аналогіі з дробны > дробязь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Старч ‘старчак’ (ТС). Магчыма, кантамінацыя запазычання з польск. stark ‘кол, жэрдзь’ і сторч (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)