красава́цца, -су́юся, -су́ешся, -су́ецца; -су́йся; незак.
1. Прыцягваць увагу, вылучацца сваім хараством.
У цэнтры горада красуецца новы тэатр.
Нібы кветка, красуецца дачка.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Быць на відным месцы; вылучацца, віднецца.
На стале красавалася ваза з кветкамі.
3. Выстаўляць сябе напаказ, любуючыся сваёй знешнасцю.
Любіць дзяўчына к. перад люстрам.
4. Жыць шчасліва, паспяхова развівацца.
Красуйся, мой родны край!
|| зак. пакрасава́цца, -су́юся, -су́ешся, -су́ецца; -су́йся (да 3 знач.).
|| наз. красава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
лю́бящий
1. прич. які́ (што) лю́біць; які́ (што) каха́е; см. люби́ть;
2. прил. (исполненный любви) лю́бячы;
лю́бящая мать лю́бячая ма́ці;
3. прил. (выражающий любовь) лю́басны;
лю́бящий взгляд лю́басны по́гляд.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
liking [ˈlaɪkɪŋ] n. (for) прыхі́льнасць; сімпа́тыя;
I took a liking to him. Я адчуў сімпатыю да яго;
He has a liking for quotations. Ён любіць цытаты.
♦
be to smb.’s liking быць даспадо́бы, падаба́цца каму́-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Буслік ’сто грамаў гарэлкі’ (Інстр. III). Няясна. Можа, ёсць сувязь з бусава́ць, буса́ць ’п’янстваваць’ (гл.). Параўн. яшчэ рус. бусла́й ’чалавек, які любіць пагуляць, павесяліцца, гуляка’ (гэта, аднак, можа быць і іншага паходжання, гл. Фасмер, 1, 251). Не выключаецца і сувязь з бу́сел, але якая тут матывацыя?
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
журлі́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Сумны, журботны. Над манежам вісела вострая цішыня. Крыкні — і ўсё сарвецца. І ў гэтай цішыні пяшчотны, журлівы хлапечы галасок праспяваў пяшчотныя словы. Караткевіч.
2. Які любіць павучаць, дакараць; бурклівы, сварлівы. Мая свякроў журлівая, А да таго і сварлівая. З нар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няпро́шаны, ‑ая, ‑ае.
Які з’явіўся куды‑н. без запрашэння; нечаканы, нежаданы. Хлопчык ведаў: стары не любіць, калі ў садзе з’яўляюцца няпрошаныя госці. Сіняўскі. Слухаючы камандзіраў, Бярозка хваляваўся, яго часам нават апаноўваў няпрошаны страх. Шахавец. «Вось і схадзілі ў кіно», — падумала жонка, выціраючы няпрошаныя слёзы. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўзыхо́дзіць, ‑дзіць; ‑дзім, ‑дзіце, ‑дзяць; зак.
Узысці — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Сабе заваяваў ты вышыню, Нуды не ўсе жывыя паўзыходзяць. Свірка. А хвойнік любіць тут расці. За два гады, пакуль не арэцца, усё роўна як яго знарок хто пасеяў, — густа паўзыходзіць. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bossy
I [ˈbɔsi]
adj. bossier, -iest, informal
уладалю́бны; які́ лю́біць зага́дваць; ула́дны, дэспаты́чны
II [ˈbɔsi]
adj.
1) удэкарава́ны рэлье́фнымі аздо́бамі
2) вы́пуклы, як гуз; гузава́ты
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
her
[hɜ:r]
1.
pron., acc. of she
яе́
2.
adj.
е́йны, е́йная, е́йнае; свой, свая́, сваё
Mother loves her children — Ма́ці лю́біць сваі́х дзяце́й
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
зрадні́цца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.
Стаць блізкімі, пасябраваць. Дзеці добрыя ўсюды, не любіць іх нельга, але гэтых, з якімі за дні вучобы .. [Святлана] паспела зрадніцца, пакідаць цяжка. Шахавец. // Прывыкнуць да чаго‑н., зжыцца з чым‑н. Да МТС [Лукаш] прывык, як да ўласнай хаты. Ён зрадніўся з ёю. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)