труна́, ‑ы; мн. труны, трун; ж.

1. Сацыяльная скрынка, у якой хаваюць памёршага. Неўзабаве была гатова труна. Сасновая, з выгаблеваных дошак, якія пахлі смалой. Дайліда. Назаўтра хавалі забітых. За трунамі ішло паўгорада. Плакалі трубы аркестра, плакалі людзі, плакаў і Сцёпка. Хомчанка.

2. у знач. вык. Пагібель, канец; вельмі дрэнна. Чалавек ледзь дацягнуўся да хаты, і праз два тыдні — труна. Машара.

•••

Гнаць у труну гл. гнаць.

Да труны — да смерці (не забыцца, помніць).

Загнаць (увагнаць, звесці) у труну гл. загнаць.

Легчы ў труну гл. легчы.

Труна чакае — пара паміраць.

Хоць у труну кладзі гл. класці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чува́ць вык безас man hört, man kann hören;

добра чува́ць man hört gut, es ist gut zu hören;

мне дрэ́нна чува́ць ich höre schlecht;

◊ што чува́ць? was ist zu hören?, was gibt es Néues?;

чува́ць, як му́ха праляці́ць ≅ man könnte éine Nádel fállen hören

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Варзе́каць ’размазваць што-небудзь густое’ (Бяльк.). Параўн. рус. варза́кать ’рабіць што-небудзь наспех, сяк-так; пагана, неахайна пісаць’, ва́рза́ть ’пэцкаць’. Словы няяснага паходжання (як часта наогул экспрэсіўныя). Шахматаў (ИОРЯС, 7, 2, 333) меркаваў пра сувязь з рус. во́рзать ’паспешліва хлябаць’. Ільінскі (ИОРЯС, 16, 4, 20) параўноўвае з рус. вара́згать ’тс’. Але ўсё гэта не робіць паходжанне слова ясным. Параўн. Фасмер, 1, 275. Але параўн. таксама і ўкр. варзя́кати, верзя́кати ’балбатаць, вярзці’ (да семантыкі параўн. рус. вара́кать ’дрэнна рабіць, пэцкаць; балбатаць абы-што, вярзці’) — бясспрэчнае ўтварэнне ад верзти́ ’вярзці’ (да *vьrz‑ ’плесці’). Да іран. сувязей рус. слоў гл. Абаеў, Этимология, 1966, 246.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Неда- прэфіксальны комплекс у складзе слоў тыпу недаесці, недасеяць, недаспелы і пад., што надае дзеясловам і вытворным ад іх значэнне непаўнаты, недастатковасці дзеяння, якасці і г. д., утварыўся аб’яднаннем адмоўя не з прыстаўкай да‑ ў дзеясловах: не дакурыць > недакурыць, параўн. недаку́рак ’акурак’ (карэл., Нар. словатв.) або ў спалучэнні з прыназоўнікам да, параўн. недарэчны ’неразумны, дзіўны, бесталкова з не да рэчы; пазней пры дапамозе гэтага прыставачнага комплекса ўтвараюцца словы, якія могуць не мець суадносных утварэнняў без не-, параўн. недабача́ць ’дрэнна бачыць’ (Расторг.), недамага́ць ’адчуваць недамаганне’ (Сл. ПЗБ). Утварэнні тыпу недачалаве́к ’непаўнацэнны чалавек’ узніклі, відаць, як калькі з ням. Untermensch ’тс’. Параўн. Махэк₂, 393.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

náchreden

1.

vt (j-m)

1) паўтара́ць (што-н. услед за кім-н.)

2) гавары́ць (што-н. дрэнна пра каго-н.)

2.

vi (j-m) паўтара́ць (чые-н.) сло́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

что́-то​II нареч., разг.

1. (в некоторой степени, несколько; вроде) не́шта;

что́-то о́коло со́тни не́шта каля́ со́тні;

что́-то вро́де флане́ли не́шта накшта́лт флане́лі;

2. (почему-то; неясно почему) не́шта, чаму́сьці;

он что́-то пло́хо вы́глядит ён не́шта (чаму́сьці) дрэ́нна выгляда́е.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канча́ць разм

1. énden vt, beéndigen vt; vollénden vt (завяршыць); schlíeßen* vt; áufhören vi (inf + zu) (закончыць);

канча́ць з чым-н mit etw. (D) Schluss máchen;

канча́ць рабо́ту [зме́ну] (на заводзе) Féierabend máchen;

2. (навуч. установу) absolvíeren [-´vi:-] vt, beénden vt;

◊ дрэ́нна [ке́пска] канча́ць schlecht [böse, schlimm] énden [áusgehen*], ein schlímmes Énde néhmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кача́цца

1. róllen vi (s);

2. sich wä1zen (у ложку, снезе і г. д.);

3. разм (хварэць) krank sein, krank im Bett líegen*;

◊ кача́цца ад сме́ху in Gelächter áusbrechen*;

4. (паддавацца качанню) sich róllen lássen*, sich mángeln lássen*;

бялі́зна дрэ́нна кача́ецца die Wäsche lässt sich schlecht mángeln [róllen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

postępować

postęp|ować

незак.

1. рухацца; ісці наперад; развівацца;

robota ~uje naprzód — праца рухаецца;

2. абыходзіцца;

źle (dobrze) ~ować z kim — абыходзіцца з кім дрэнна (добра);

гл. postąpić

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

badly [ˈbædli] adv. (worse, worst)

1. дрэ́нна, ке́пска, бла́га

2. ве́льмі, на́дта;

The building is badly in need of repair. Будынку вельмі патрэбен рамонт;

be badly ill мо́цна хварэ́ць;

She is badly ill. Яна моцна хварэе.

♦ be badly off быць бе́дным;

be badly off for smth. не мець дастатко́ва чаго́-н.;

He is badly off for friends. Яму не хапае сяброў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)