dobić

dobi|ć

зак.

1. дабіць;

~ć wroga — дабіць ворага;

ta wiadomość go ~ła — гэтае паведамленне яго дабіла;

2. дайсці; дабрацца; дасягнуць;

~ć do brzegu — прычаліць да берага;

~ć targu — ударыць па руках; старгавацца;

~ć swego — дамагчыся свайго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ЗДРА́ДА ДЗЯРЖА́ВЕ,

асабліва небяспечнае дзярж. злачынства. Паводле КК Рэспублікі Беларусь — дзеянне, наўмысна ўчыненае грамадзянінам рэспублікі на шкоду яе знешняй бяспекі, суверэнітэту, тэр. недатыкальнасці, абараназдольнасці. Выяўляецца ў выдачы дзярж. або ваен. тайны замежнай дзяржаве. шпіянажы, пераходзе на бок ворага ў час вайны або ўзбр. канфлікту, аказанні замежнай дзяржаве дапамогі ў правядзенні дзейнасці супраць сваёй дзяржавы шляхам учынення асабліва небяспечных дзярж. злачынстваў па заданні органаў або прадстаўнікоў замежнай дзяржавы. Крымін. адказнасць за З.дз. настае з 18-гадовага ўзросту, у якасці пакарання можа быць прызначана пазбаўленне волі на тэрмін ад 10 да 15 гадоў з канфіскацыяй маёмасці або смяротная кара. Вызваляецца ад крымін. адказнасці асоба, завербаваная замежнай разведкай для правядзення варожай дзейнасці супраць сваёй дзяржавы, калі яна ў выкананне атрыманага злачыннага задання ніякіх дзеянняў не зрабіла і добраахвотна заявіла органам улады пра сваю сувязь з замежнай разведкай.

Г.А.Маслыка.

т. 7, с. 49

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БЯГО́МЛЬСКАЯ АПЕРА́ЦЫЯ 1942,

баі бел. партызан па вызваленні ад ням.-фаш. захопнікаў тэр. Бягомльскага р-на ў ліст.снеж. 1942 у Вял. Айч. вайну. Аперацыю праводзілі партыз. брыгады «Жалязняк» (вяла асн. баявыя дзеянні), «Дзядзькі Колі», асобныя атрады з брыгад Чашніцкай «Дубава», імя Даватара, «За Савецкую Беларусь» пад агульным кіраўніцтвам ваен. аператыўнага цэнтра Барысаўскай зоны. Каб паралізаваць рух праціўніка, партызаны разгарнулі баі на далёкіх камунікацыях на шляхах да Бягомля з Лепеля, Барысава, Докшыц, Мінска і інш. чыг. станцый і баз забеспячэння ворага, у выніку выбілі праціўніка з некалькіх апорных пунктаў, спалілі ўсе масты і пераправы, перакрылі шашэйныя дарогі на Плешчаніцы і Барысаў. 5—14 снеж. партызаны двайным рэйдам знішчылі вакол Бягомля невял. гарнізоны, масты, лініі сувязі. Да 20 снеж. раён быў вызвалены, утварылася Барысаўска-Бягомльская партыз. зона. У гонар Бягомльскай аперацыі ў Бягомлі помнік.

т. 3, с. 391

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дабі́ць сов.

1. в разн. знач. доби́ть; (раненого, недобитого — ещё) прико́нчить;

д. во́рага — доби́ть врага́;

д. трэ́снутую тале́рку — доби́ть тре́снувшую таре́лку;

д. пара́ненага зве́ра — доби́ть (прико́нчить) ра́неного зве́ря;

2. (окончить вколачивание) доколоти́ть;

д. цвік — доколоти́ть гвоздь;

3. разг. (завершить какую-л. работу) око́нчить, зако́нчить;

д. да ру́чкі — доби́ть до ру́чки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sap

I [sæp]

n.

1) сок -у m. (у расьлі́нах)

2) Sl. ду́рань -ня m., дуры́ла -ы m. & f.

II [sæp]

1.

v.t. (-pp-)

1) рабі́ць падко́п, разбура́ць падму́рак

2) аслабля́ць, зьнясі́льваць, мардава́ць

The extreme heat sapped our strength — Празьме́рная гарачыня́ зьнясі́ліла нас

3) Milit. капа́ць, падво́дзіць са́пу, траншэ́ю, падко́п

4) капа́ць тунэ́ль

2.

n.

са́па f., падво́джаньне са́пы пад пазы́цыю во́рага

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

spray

I [spreɪ]

1.

n.

1) пы́рскі pl.

2) спрэй -ю m., ва́дкасьць для пульвэрыза́цыі

3) spray gun — пульвэрыза́тар, распыля́льнік, абпы́рсквальнік -а m.

2.

v.t.

1) пы́рскаць, абпы́рскваць; крапі́ць, пакрапі́ць

2) распыля́ць

3) абсыпа́ць

to spray the enemy with bullets — абсы́паць во́рага ку́лямі

II [spreɪ]

n.

сьцяблі́на f., мала́я галі́нка

a spray of lilacs — галі́нка бэ́зу

a spray of berries — сьцяблі́на я́гадніку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

срази́ть сов.

1. (поразить) паразі́ць; (разбить) разбі́ць; (убить) забі́ць; (свалить) звалі́ць; (победить) перамагчы́;

его́ срази́ла пу́ля яго́ паразі́ла (забі́ла) ку́ля;

срази́ть врага́ паразі́ць (разбі́ць, перамагчы́) во́рага;

2. перен.я́жка) ура́зіць, прыбі́ць; прыгне́сці, прыгнясці́; (ошеломить) ашаламі́ць;

весть о сме́рти сы́на срази́ла его́ ве́стка аб сме́рці сы́на (ця́жка) ура́зіла (прыбі́ла, прыгняла́) яго́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераадо́лець сов.

1. (одержать победу) одоле́ть, победи́ть;

п. во́рага — одоле́ть (победи́ть) врага́;

2. одоле́ть, преодоле́ть;

п. ця́жкасці — преодоле́ть (одоле́ть) тру́дности;

3. (чувство, состояние и т.п.) переборо́ть, преодоле́ть, переси́лить, превозмо́чь;

п. сто́му — переборо́ть (преодоле́ть, переси́лить, превозмо́чь) уста́лость;

4. (каго, што) возоблада́ть (над кем, чем), победи́ть;

пачуццё абавя́зку ~лела страх — чу́вство до́лга возоблада́ло над стра́хом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ДАНЖО́Н

(франц. donjon),

галоўная шмат’ярусная вежа феад. замка, якая служыла месцам апошняй абароны і сховішчам пры нападзе ворага. Адначасова была назіральным і камандным пунктам у часы ваен. дзеянняў, магла выконваць функцыі аўтаномнай цытадэлі, дзе захоўваўся запас правіянту, ваен. рыштунку. Д. ў Еўропе будавалі ў 9—10 ст., пазней вядомы ўсюды, у т.л. на мусульм. усходзе і ў Закаўказзі На Беларусі былі пашыраны ў 13—17 ст. Вядомы Д. ў Брэсце, Тураве, Гродне, Навагрудку, Полацку, Шклове і інш. Уцалела вежа-данжон у Камянцы (гл. Камянецкая вежа).

Д. размяшчаліся пры гал. браме, непасрэдна каля ўезда ў замак або ў цэнтры ўмацаванняў. У плане маглі быць круглыя, авальныя, прамавугольныя, шматвугольныя. Стральба вялася праз байніцы, разлічаныя на кругавую абарону, з баявых балконаў, верхніх баявых пляцовак з-за зубцоў і праз машыкулі.

Літ.:

Ткачоў М.А. Абарончыя збудаванні заходніх зямель Беларусі XIII—XVIII стст. Мн., 1978.

М.А.Ткачоў.

Данжон.

т. 6, с. 38

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прорва́ть сов.

1. (продырявить) прарва́ць, мног. папрарыва́ць, прадра́ць, прадзе́рці, мног. папрадзіра́ць;

прорва́ть носо́к прадра́ць (прадзе́рці) шкарпэ́тку;

2. в др. знач. прарва́ць, мног. папрарыва́ць;

прорва́ть плоти́ну прарва́ць плаці́ну;

прорва́ть ли́нию оборо́ны неприя́теля воен. прарва́ць лі́нію абаро́ны во́рага;

он до́лго молча́л, но тут и его́ прорва́ло безл., разг. ён до́ўга маўча́ў, але́ тут яго́ прарва́ла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)