Verbum

анлайнавы слоўнік

◎ Клёшкі ’адзенне, пашытае клёшам, у клёш’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. клёш©.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

га́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак. (разм.).

1. што і без дап. Пра жывёл: забруджваць спаражненнямі.

2. што. Рабіць брудным.

Не трэба г. адзенне.

3. каму. Рабіць (звычайна тайна) подласць, непрыемнасці; шкодзіць.

4. перан. Выклікаць пачуццё агіды.

|| зак. нага́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пылі́ць, пылю́, пы́ліш, пы́ліць; незак.

1. Узнімаць, наносіць пыл.

П. венікам.

2. што. Пакрываць пылам.

П. адзенне.

|| зак. напылі́ць, -ылю́, -ы́ліш, -ы́ліць (да 1 знач.) і запылі́ць, -ылю́, -ы́ліш, -ы́ліць; -ы́лены (да 2 знач.).

|| звар. пылі́цца, пылю́ся, пы́лішся, пы́ліцца (да 2 знач.); зак. запылі́цца, -ылю́ся, -ы́лішся, -ы́ліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

акура́тны

1. аккура́тный;

а. ву́чань — аккура́тный учени́к;

2. аккура́тный; чёткий;

~ная рабо́та — аккура́тная (чёткая) рабо́та;

~нае адзе́нне — аккура́тная оде́жда;

~ная даста́ўка газе́т — аккура́тная доста́вка газе́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

курта́ты

1. (з кароткім хвастом) gestútzt, stútzschwänzig, stúmmelschwänzig, kupíert;

2. перан verstümmelt; kurz, eng (пра адзенне); únzulänglich, úngenügend (недастатковы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ге́тры

(фр. guêtres)

цёплае адзенне для ног, якое надзяваецца паверх абутку і закрывае нагу да калена або да шчыкалаткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Макры́ззе ’мокрае адзенне, рэчыва’ (Ян.). Да макроцце (гл.). Не выключана ад’ідэацыя лексемы рыззё.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ко́фта, ‑ы, ДМ ‑фце, ж.

Верхняе кароткае (звычайна трохі ніжэй пояса) жаночае адзенне. Сацінавая кофта. □ Сям-там па загонах стракацелі жаночыя постаці белымі, чырвонымі, блакітнымі кофтамі і хусткамі. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўзуно́к, ‑нка, м.

1. Тое, што і паўзун (у 1, 2 знач.).

2. толькі мн. (паўзункі́, ‑оў). Разм. Адзенне для дзяцей груднога ўзросту ў выглядзе штонікаў, якія пераходзяць у панчохі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)