прапіццё, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. прапіваць — прапіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прараста́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прарастаць — прарасці (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прарыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прарываць ​1 — прарваць (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасо́ўка, ‑і, ДМ ‑соўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прасаваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працвярэ́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. працвярэжваць — працверазіць і працвярэжвацца — працверазіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прачы́стка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прачышчаць — прачысціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прашаро́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прашароўваць — прашараваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прашыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прашываць — прашыць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыга́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыгадваць — прыгадаць і прыгадвацца — прыгадацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прызямле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прызямляць — прызямліць і прызямляцца — прызямліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)