праве́трыванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праветрываць — праветрыць і праветрывацца — праветрыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

право́дзіны, ‑дзін; адз. няма.

Дзеянне паводле дзеясл. праводзіць — правесці (у 7 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадо́ўжванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прадоўжваць — прадоўжыць і прадоўжвацца — прадоўжыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прайграва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прайграваць — прайграць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прако́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пракопваць — пракапаць і пракопвацца — пракапацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праліццё, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. праліць і праліцца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пралята́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. пралятаць ​1 — праляцець (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прамываць — прамыць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапа́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прапальваць — прапаліць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапа́рванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. прапарваць — прапарыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)