акары́на, ‑ы, ж.

Італьянскі духавы народны музычны інструмент з гліны або фарфору, па гуку падобны на флейту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аксіяма́тыка, ‑і; ДМ ‑тыцы, ж.

Сукупнасць аксіём, пакладзеных у аснову той або іншай навукі. Аксіяматыка геаметрыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ага́тавы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з агату. Агатавы кубак. // Які мае ўласцівасці, выгляд або колер агату. Агатавыя вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзінабо́рнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Змагацца адзін на адзін з кім‑, чым‑н. або аднаму з некалькімі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

домакіраўні́цтва, ‑а, н.

Адміністрацыйны орган для кіравання жыллёвай гаспадаркай аднаго дома або групы жылых дамоў у гарадах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрызі́на, ‑ы, ж.

Самаходная чыгуначная ваганетка або платформе, на якой перавозяць людзей і грузы на невялікую адлегласць.

[Ням. Draisine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэманта́ж, ‑у, м.

Разборка машын, станкоў, абсталявання і інш. пры рамонце або перамяшчэнні іх на новае месца.

[Фр. démontage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ілжэсве́дчанне і лжэсве́дчанне, ‑я, н.

Злачынства, якое выражаецца ў наўмыснай дачы лжывых паказанняў судовым або следчым органам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ільня́нішча і льня́нішча, ‑а, н.

Поле, з якога сабралі лён або на якім папярэдняй культурай быў лён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інструментава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) інструментоўку музычнага твора або верша. Інструментаваць уверцюру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)