впира́ться прост.

1. (вдавливаться, вталкиваться во что-л.) упіра́цца; уціска́цца;

2. (грузно входить куда-л.) упіра́цца, ула́зіць, ува́львацца, усо́ўвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вполгла́за нареч., прост., прям., перен. кра́ем во́ка, адны́м во́кам;

смотре́ть вполгла́за глядзе́ць кра́ем во́ка;

спать вполгла́за спаць адны́м во́кам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глиста́ ж., прост.

1. гліст, род. гліста́ м., разг. раба́к, -ка́ м.;

2. перен., вульг. гліст, род. гліста́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бедола́га м. и ж., прост. бедачы́на, -ны м., гаро́тнік, -ка м., гаро́тніца, -цы ж., небара́ка, -кі м. и ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

болта́ться несов.

1. разг. (о жидкости) бо́ўтацца;

2. (висеть, колыхаться) разг. матля́цца; мата́цца; целяпа́цца;

3. (слоняться) прост. сно́ўдацца, сланя́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бубе́нчик м.

1. (бубенец) бразго́тка, -кі ж.; бо́мка, -кі ж., звано́чак, -чка м.;

2. бот., прост., обл., см. колоко́льчик.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́ка прост. ма́йстар, -тра м., знато́к, род. знатака́ м., маста́к, -ка́ м.; штука́р, -ра́ м.; обл. до́ка, -кі м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дополу́чка ж., прост.

1. см. дополуче́ние;

2. сущ. (дополученное) даатры́ма́нае, -нага ср.; (о деньгах — обычно) даатры́ма́ная су́ма, даатры́ма́ныя гро́шы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набря́кнуть сов., прост.

1. (напитавшись влагой, раздаться в объёме) набра́кнуць, набрыня́ць, набу́хнуць;

2. (отечь, распухнуть) набрыня́ць; напу́хнуць, мног. панапуха́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагоня́й м., разг. наганя́й, -ня́ю м.; прост. прачуха́нка, -кі ж., прачуха́нец, -нца м.;

дать нагоня́й даць наганя́й (прачуха́нку, прачуха́нца).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)