бракі́зм
(ад іт. D. Brocci = прозвішча іт. геолага і палеантолага)
біялагічная тэорыя, паводле якой старэнне і выміранне відаў жывёл або раслін адбываецца па аналогіі з жыццём і смерцю асобіны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
галго́фа
(гр. Golgotha = узгорак паблізу Іерусаліма, дзе, паводле біблейскіх паданняў, праводзілася пакаранне і дзе быў распяты Хрыстос, ад арам. gulgulta = чэрап)
перан. месца пакарання, сімвал падзвіжніцтва і маральных пакут.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ма́гія, ‑і, ж.
1. Сукупнасць прыёмаў, здольных, паводле забабонных уяўленняў, выклікаць звышнатуральныя з’явы; чараўніцтва, чары.
2. перан.; чаго. Вялікая сіла ўздзеяння на каго‑н. Магіл мастацкага слова. □ Я зноў зялёнай магіі дарог Душою падарожніка прадаўся. Бураўкін.
•••
Белая магія — паводле сярэдневяковых забабонных уяўленняў — чараўніцтва пры дапамозе нябесных сіл.
Чорная магія — паводле сярэдневяковых забабонных уяўленняў — чараўніцтва пры дапамозе пякельных сіл.
[Лац. magia ад грэч. magéia.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нагрэ́ў, ‑грэву, м.
1. Дзеянне паводле дзеясл. нагрэць (у 1, 2 знач.) і стан паводле знач. дзеясл. нагрэцца.
2. Ступень, да якой што-н нагрэта.
3. Спец. Плошча, паверхня, якую награваюць. Нагрэў паравоза катла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засо́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. засоўваць — засунуць (у 1, 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заступле́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. заступаць — заступіць (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. засылаць — заслаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зафарбо́ўка, ‑і, ДМ ‑боўцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. зафарбоўваць — зафарбаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зацвярджэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. зацвярджаць — зацвердзіць і зацвярджацца — зацвердзіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зашліфо́ўка, ‑і, ДМ ‑фоўцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. зашліфоўваць — зашліфаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)