Verbum

маладзе́йсны, ‑ая, ‑ае.

Які аказвае малое ўздзеянне на каго‑, што‑н. Маладзейсны сродак.

назалі́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

Залічыць у вялікай колькасці. Назалічваць студэнтаў.

назасу́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

Засушыць у вялікай колькасці. Назасушваць кветак.

напрывалака́цца, ‑аецца; безас. зак., каго.

Разм. Прывалачыся ў вялікай колькасці. Напрывалакалася незнаёмых людзей.

напу́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Настрашыць, напужаць (жывёлу). Машыны напудзілі кароў.

нарумя́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Нацерці, пакрыць твар румянамі. Нарумяніць шчокі.

наскупля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-чаго.

Скупіць у вялікай колькасці. Наскупляць яблык.

насме́шнік, ‑а, м.

Чалавек, які любіць насміхацца з каго‑, чаго‑н. Злыя насмешнікі.

недаразвіццё, ‑я, н.

Недастатковае развіццё, затрымка ў развіцці каго‑, чаго‑н. Недаразвіццё крылаў.

неспага́длівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць неспагадлівага. // Нячулыя адносіны да каго‑, чаго‑н. Выявіць неспагадлівасць.