Stichtag

m -(e)s, -e

1) тэ́рмін (плацяжу); дзень даста́ўкі (тавару)

2) дзень яўкі ў суд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

арбітра́ж м.

1. (пастанова) Schedsspruch m -(e)s, -sprüche;

2. (суд) Schedsgericht n -(e)s, -e; Arbitrge [-ʒə] f -, -n;

валю́тны арбітра́ж Devisenarbitrage [-´vi:-] f -;

працэ́нтны арбітра́ж Znsarbitrage f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

summons

[ˈsʌmənz]

n., pl.

1) по́зва f.

2) по́зваў суд

He received a summons for fast driving — Ён атрыма́ў судо́вую по́зву за ху́ткую язду́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

падмацу́нак, ‑нку, м.

Разм. Тое, што падмацоўвае сілы, надае бадзёрасці. Пасілкаваўшыся і расплаціўшыся за падмацунак, Андрэй павольна падыбаў у суд. Колас. [Піліп Антонавіч:] — Ты вось, кабеціна, наконт падмацунку паклапаціся, а то ж чалавек з дарогі, прагаладаўся, мусіць, а потым ужо разбяромся, чыя праўда. Ляўданскі. Гаспадыня ж за сталом нічога не гаварыла, але пасля снедання і абеду прыносіла нам у гумно падмацунак. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АПРАЎДА́ННЕ,

прызнанне судом падсуднага невінаватым у прад’яўленым яму абвінавачанні. Апраўдальны прыгавор выносіцца ў выпадках, калі не ўстаноўлены факт злачынства, у дзеяннях падсуднага адсутнічае склад злачынства або не даказаны яго ўдзел у злачынстве. Пры апраўданні суд павінен неадкладна вызваліць падсуднага з-пад варты, калі ён быў да гэтага арыштаваны.

І.І.Пацяружа.

т. 1, с. 434

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГАРАДАВЫ́ МАГІСТРА́Т,

саслоўны выбарны орган гар. ўпраўлення і суда ў Расіі ў 1721—28 і 1743—1864. Уведзены Пятром I. Падначальваўся Гал. магістрату. У гарадавы магістрат ўваходзілі бургамістры і ратманы (саветнікі), якіх выбіралі на пасадскіх сходах і зацвярджаў Гал. магістрат. Пасля губ. рэформы 1775 гарадавы магістрат выконваў суд. функцыі.

т. 5, с. 38

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

adjudicate

[əˈdʒu:dɪkeɪt]

1.

v.t.

судзі́ць; ула́джваць спра́ву зго́дна з зако́нам

2.

v.i.

прыйма́ць пастано́ву

The court adjudicated on the case — Суд прыня́ў пастано́ву ў спра́ве

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

АРБІТРА́Ж

(франц. arbitrage),

спосаб разгляду спрэчных спраў, пры якім зацікаўленыя бакі звяртаюцца да арбітраў (гл. Трацейскі суд). У б. СССР існаваў у 1931—91. Вырашаў спрэчкі паміж дзярж., кааператыўнымі і грамадскімі арг-цыямі. На Беларусі функцыі арбітражу перайшлі да створаных у 1991 гаспадарчых судоў. Спрэчкі паміж дзяржавамі вырашае арбітраж міжнародны.

т. 1, с. 458

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВЕ́ЧАРЖАВА (Večeřová) Мілада

(н. 26.8.1930, Чэхія),

чэшская перакладчыца. Скончыла Карлаў ун-т у Празе. На чэшскую мову пераклала трылогію Я.Коласа «На ростанях» (1960), кнігі твораў З.Бядулі «Тры пальцы» (1957), А.Кудраўца «Халады напачатку вясны» (1977), аповесці В.Быкава «Трэцяя ракета» (1964), В.Казько «Суд у Слабадзе» і «Цвіце на Палессі груша» (1983).

А.В.Мажэйка.

т. 4, с. 133

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

process

[ˈprɑ:ses]

1.

n.

1) працэ́с -у m.

changes are in process — адбыва́юцца зьме́ны

2)

а) хада́ f.

in process of time — зь ця́гам ча́су

б) to have something in process — працава́ць над чым-н.

3) вы́клік у суд

4) судо́вы працэ́с

2.

v.t.

1) пачына́ць судзі́цца, падава́ць у суд

2) апрацо́ўваць, паддава́ць яко́му-н. працэ́су

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)