абру́пцыя

(лац. abruptio)

муз. раптоўнае прыпыненне мелодыі як сродак музычнай экспрэсіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

апамарфі́н

(ад апа- + марфін)

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца як адхарквальны сродак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

брыльянці́н

(фр. brillantine)

касметычны сродак для валасоў, які надае ім бляск.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Behélf

m -(e)s, -e

1) дапамо́га, дапамо́жны сро́дак

2) наго́да, адгаво́рка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Spezífikum

n -s, -ka

1) спецыфі́чнасць; характэ́рная своеасаблі́васць

2) мед. спецыфі́чны сро́дак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Міжпе́рс(т)ніца, міжы́парніца ’трыпутнік ланцэталісты, Plantago lanceolata L.’ (Кіс., в.-дзв., Сл. ПЗБ). Да міжыпа́рніца (гл.). Матывацыя: лісты трыпутніка ў народнай медыцыне выкарыстоўваюцца як сродак для гаення ран. Аднак матывацыя наймення мэжы́пэрснык, мыжы́персныца для таемніка лускаватага, Lathraea squamaria L. (бяроз., Нар. лекс.) застаецца няяснай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нату́ра, -ы, ж.

1. Характар, тэмперамент чалавека.

Гэта быў чалавек вясёлай натуры.

2. Тое, што і прырода (у 1 знач.).

3. Жывыя істоты, з’явы, прадметы рэальнага свету, з якіх малююць, робяць скульптуры, здымкі і пад.

Маляваць з натуры.

4. Тое, што і натуршчык.

5. Тавары, прадукты як плацежны сродак замест грошай.

Разлічвацца натурай.

|| прым. нату́рны, -ая, -ае (да 3 знач.).

Натурная замалёўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

лак, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Раствор смол у спірце, шкіпінары, алеі і інш., якім пакрываюць паверхню прадметаў, каб надаць ім бляск.

Пакрываць лакам.

2. Бліскучы высахлы слой гэтага раствору на паверхні якога-н. прадмета.

Лакавыя туфлі (са скуры, пакрытай лакам).

3. Касметычны сродак (фарба для пакрыцця пазногцяў або раствор для фіксацыі прычоскі).

Чырвоны л.

|| прым. ла́кавы, -ая, -ае.

Лакавыя фарбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

środek

środ|ek

м.

1. сярэдзіна; цэнтр;

złoty ~ek — залатая сярэдзіна;

~ek ciężkości — цэнтр цяжару;

~ek ataku спарт. цэнтр нападзення;

2. сродак;

~ek zapobiegawczy — засцерагальны сродак;

~ki płatności эк. сродкі плацяжу;

~ki produkcji — сродкі вытворчасці;

3. сродак, мера, захад, спосаб;

~ki ostrożności — меры засцярогі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

aperient

[əˈpɪriənt]

1.

adj., Med.

слабі́цельны, які́ прачышча́е

2.

n.

сро́дак на прачышчэ́ньне; слабі́цельнае n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)