бяспе́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Якому не пагражае небяспека, надзейна ахаваны. // Які гарантуе бяспеку. [Сцяпан Захаравіч:] — Калі мы былі ўжо на бяспечнай вышыні, унізе затрашчалі зеніткі. Позна! Жычка.

2. Які не прыносіць шкоды; бясшкодны. Бяспечны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)