bombard

1. [bɑ:mˈbɑ:rd]

v.t.

1) мо́цна абстрэ́льваць з гарма́таў, бамбардава́ць

2) скіда́ць з самалёта бо́мбы, бамбі́ць, бамбава́ць

3) Figur. мо́цна атакава́ць пыта́ньнямі, за́кідамі

2. [ˈbɑ:mbærd]

n.

1) бамба́рда f.

2) бамбаві́к -а́ m. (самалёт)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

груз, ‑у, м.

1. Цяжар, вага. Самалёт падскочыў, вызваліўшыся ад грузу скінутых бомбаў. Шамякін. // Цяжкі прадмет. Начапіць груз на леску. // перан.; чаго. Тое, што гняце, мучыць. І людзі выпростваюць плечы, Скідаюць нявольніцтва груз. Астрэйка.

2. Тавары, паклажа, прызначаныя для перавозкі. Сям-там на пуцях стаялі.. платформы з лесам ды з іншымі грузамі. Лынькоў. Неўзабаве ўвесь нарыхтаваны груз быў перанесены на сані. М. Ткачоў.

•••

Мёртвы груз — пра матэрыяльныя каштоўнасці, якія ляжаць без выкарыстоўвання. Золата мёртвым грузам ляжыць у зямлі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спіча́к, ‑а, м.

1. Верхняя завостраная частка чаго‑н. Абгніла абалонь, і толькі смаловы стрыжанок вострым спічаком кранаўся зямлі. Кірэйчык. Ярка-бронзавае сонца тырчала на спічаку яліны. Лобан.

2. Вузкая высокая надбудова пірамідальнай або канічнай формы на будынку; шпіль. Як толькі на аэрадроме прызямліўся самалёт і я ўбачыў спічак старой каплічкі, .. у мяне тарганулася сэрца. Скрыган.

3. Тое, што і спіца (у 3 знач.). Узняўся з лаўкі гаспадар, утыркнуў спічак у высокую лапцеву пяту і стаў. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таргану́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Рэзкім рухам крануцца з месца. Самалёт таргануўся і яшчэ больш заваліўся ўлева — шасі загразла. Хомчанка. Гулка страляючы круглымі колцамі шызага дыму, трактар шалёна зароў, таргануўся, як у ліхаманцы, наструніўся і асеў назад. Б. Стральцоў. // Зрабіць сутаргавы рух. — Даша! — У Загурскага раз-другі тарганулася шчака. — Ты жартуеш, Даша? Асіпенка. У маці нервова таргануліся вусны, яна памкнулася была сказаць ужо нешта злоснае... «ЛіМ». — Дачка... — Ігнатавы губы горка таргануліся. — П-памірае!.. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эскадры́лля, ‑і, ж.

1. Падраздзяленне ваеннай авіяцыі, якое складаецца з некалькіх звенняў самалётаў. Партызанам нічога не заставалася, як рушыць у паход без батарэй, бо адпомсціць за збіты самалёт сюды, як пасля выявілася, ляцела цэлая эскадрылля цяжкіх бамбардзіроўшчыкаў. Ваданосаў.

2. Група лётчыкаў, якія ўваходзяць у склад такога падраздзялення. [Камандзір] загадаў першай эскадрыллі адразу пасля пастраення ісці ў баракамеру. Алешка.

3. перан. Разм. Пра вялікую колькасць птушак, рыб і пад. Ля берага ў праменні сонца грэюцца эскадрыллі маленькіх рыбак. Карпюк.

[Фр. escadrille.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

aboard

[əˈbɔrd]

adv.

1)

а) на карабе́ль (на борт); на самалёт, цягні́к

б) на караблі́ (на бо́рце); у самалёце

to go aboard a train — се́сьці ў цягні́к

2) уздо́ўж (карабля́ ці бе́рагу)

- All aboard!

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

verflegen

*

1.

vi (s)

1) зніка́ць, рассе́йвацца (пра пах, туман)

2) ху́тка прахо́дзіць (пра час, гнеў і г.д.)

2.

(sich) збіва́цца з даро́гі

(пра самалёт, птушку)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

infliegen

*

1.

vi (s)

1) залята́ць (унутр), заляце́ць

2) падлята́ць да аэрадро́ма; зніжа́цца на аэрадро́м

2.

vt выпрабо́ўваць (самалёт у палёце)

3.

(sich) набыва́ць лётны во́пыт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

квіто́к м разм

1. Fhrschein m (e)s, -е (папяровы), Fhrkarte f -, -n (кардонны);

бяспла́тны квіто́к Frifahrkarte f;

ме́сячны квіто́к Mnatskarte f;

квіто́к на самалёт Flgschein m (e)s, -е; Flgticket n -s, -s;

2. гл квітанцыя

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

зні́зіцца сов.

1. (спуститься ниже) сни́зиться;

самалёт ~зіўся — самолёт сни́зился;

2. (уменьшиться) сни́зиться, пони́зиться; упа́сть;

тэмперату́ра ~зілася — температу́ра сни́зилась (пони́зилась, упа́ла);

3. (ослабиться, ухудшиться) пони́зиться;

4. (принизиться) умали́ться, сни́зиться;

значэ́нне яго́ рабо́ты не ~зілася — значе́ние его́ рабо́ты не умали́лось

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)