бруцэ́лы

[н.-лац. brucella, ад англ. D. Bruce = прозвішча англ. бактэрыёлага (1855—1931)]

род дробных шара- або палачкападобных бактэрый, якія выклікаюць бруцэлёз.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

буланжэры́т

[фр. boulangerite, ад S. Boulanger = прозвішча фр. мінералога (памёр у 1849 г.)]

мінерал класа складаных сульфідаў з металічным бляскам; руда свінцу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вернье́р

[фр. vernier, ад P. Vernier = прозвішча фр. вынаходцы (1580—1637)]

1) тое, што і ноніус;

2) прыстасаванне для дакладнай настройкі радыёапаратуры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гарцы́нія

(н.-лац. garcinia, ад Garcin = прозвішча фр. батаніка)

вечназялёная дрэвавая або кустовая расліна сям. клюзіевых, пашыраная ў тропіках Азіі і Афрыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гая́рдыя

(н.-лац. gaiardia, ад Gajar = прозвішча фр. батаніка)

травяністая расліна сям. складанакветных з кветкамі розных колераў, пашыраная пераважна ў Паўн. Амерыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ніцшэа́нства

[ад ням F. Nietzsche = прозвішча ням. філосафа (1844—1900)]

філасофскі кірунак, які прапаведуе крайні індывідуалізм, культ «звышчалавека», знявагу да норм маралі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

но́белій

[н.-лац. nobelium, ад шв. ANobel = прозвішча шв. вынаходцы і прадпрымальніка (1833—1896)]

штучны радыеактыўны хімічны элемент, які належыць да актыноідаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

оуэні́зм

[ад англ. R. Owen = прозвішча англ. палітычнага і грамадскага дзеяча (1771—1850)]

тэорыя ўтапічнага сацыялізму, распрацаваная Р. Оуэнам і яго паслядоўнікамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пупініза́цыя

[ад англ. M. Pupin = прозвішча амер. фізіка (1858—1935)]

спосаб павелічэння дальнасці перадач па правадных лініях сувязі штучным узмацненнем іх індуктыўнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рауво́льфія

(н.-лац. rauwolfia, ад L. Rauwolf = прозвішча ням. батаніка 16 ст.)

вечназялёная кустовая расліна сям. кутравых, пашыраная ў тропіках; змяшчае алкалоіды.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)