хі́тры
1. (изворотливый) хи́трый; хитроу́мный;
2. хи́трый, плутовско́й, плутова́тый, лука́вый;
х. по́зірк — хи́трый (плутовско́й, плутова́тый, лука́вый) взгляд;
3. мудрёный, хи́трый, хи́тростный, замыслова́тый, зате́йливый;
~рая канстру́кцыя — хи́трая (мудрёная, замыслова́тая) констру́кция;
◊ ~рая меха́ніка — хи́трая меха́ника
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
frown
[fraʊn]
1.
n.
1) нахму́ранасьць f. (на тва́ры чалаве́ка); пану́ры по́зірк
2) насу́пленасьць f.
2.
v.i.
1) хму́рыцца, быць незадаво́леным або́ зло́сным, насу́плівацца
2) глядзе́ць пану́ра
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
frozen
[ˈfroʊzən]
adj.
1) заме́рзлы (вада́, рака́)
2) памаро́жаны (трава́, бу́льба)
3) замаро́жаны (мя́са)
4) ве́льмі сьцюдзёны
5) Figur. хало́дны; бяз сэ́рца
a frozen stare — хало́дны по́зірк
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Séitenblick
m -(e)s, -e
1) по́зірк у бок
er gab ihm éinen ~ — ён паглядзе́ў на яго́ збо́ку; ён скасаву́рыўся на яго́
2) намёк
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
звар’яце́лы, ‑ая, ‑ае.
1. Які страціў розум; псіхічна хворы. Звар’яцелага Тамаша.. адвезлі ў шпіталь. Бядуля. / у знач. наз. звар’яце́лы, ‑ага, м.; звар’яце́лая, ‑ай, ж. Лячыць звар’яцелага. // Уласцівы псіхічна хворым, такі, як у псіхічна хворых. На чорныя літары жоўтага плаката ўтаропіўся з партрэта косы звар’яцелы позірк чалавека з чорнай касмылінай цераз лоб. Лынькоў.
2. Разм. Безразважны, раз’юшаны, ашалелы. — Бяры яго! Бі! — крычыць звар’яцелы ад злосці афіцэр. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
растрыво́жаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад растрывожыць.
2. у знач. прым. Якога апанавала трывога, хваляванне. — Можна, Рыгор Міхасевіч? — адчыніўшы дзверы, запытала растрывожаная Ліба. Гартны. Не лёгка паддаюцца сну растрывожаныя сэрцы. Кулакоўскі. // Які выказвае трывогу, сведчыць пра трывогу, хваляванне. Растрывожаны позірк.
3. у знач. прым. Прыведзены ў рух, разварушаны. Растрывожаны мурашнік. Растрывожаны вулей. □ Растрывожаныя рыжыя казюлі і чэрві ўсплылі на паверхню чорнай прорвы. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
blazing
[ˈbleɪzɪŋ]
adj.
1) я́ркі, зы́ркі
blazing flame — зы́ркае по́лымя
glance blazing with rage — по́зірк, што гарэ́ў злосьцю
2) зы́ркі, я́ркі, асьляпля́льны, сьляпу́чы
a blazing sun — зы́ркае со́нца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
stare
[ster]
1.
v.i.
узіра́цца, утаро́пвацца
to stare at someone — утаро́піцца ў не́кага
2.
n.
пі́льны або́ зьдзі́ўлены по́зірк
•
- stare up and down
- stare one in the face
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
spojrzenie
н. позірк; погляд;
obrzucić kogo/co ~m — акінуць каго/што позіркам;
mieć trzeźwe spojrzenie na co — цвяроза глядзець на што
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
źrenica
źrenic|a
ж.
1. зрэнка;
2. часцей мн.
~y кніжн. вочы, позірк;
strzec jak ~y oka — берагчы, як зрэнку вока
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)