Verbum

анлайнавы слоўнік

уздзе́йнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак. і незак., на каго-што.

Накіраваць (накіроўваць) дзеянне, зрабіць (рабіць) уплыў. Уздзейнічаць на рост раслін. Уздзейнічаць асабістым прыкладам. □ З дзіцячых год .. [Самуілу] запомнілася многа добрага, што ўздзейнічала на яго ўяўленне. Каваленка. [Дырэктар:] — Магчыма, знойдуцца людзі, якім не захочацца саджаць ручкі ў снег, у гразь... Вы павінны ўмець уздзейнічаць, арганізаваць працу... Васілевіч. Рэвалюцыйны рух .. уздзейнічае на масы не толькі праз падзеі, але і праз людзей. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднаві́ць сов.

1. в разн. знач. восстанови́ть; (в памяти — ещё) воскреси́ть, воссозда́ть, воспроизвести́;

а. прамысло́васць — восстанови́ть промы́шленность;

у ду́мках а. падзе́і юна́цтва — мы́сленно восстанови́ть (воссозда́ть) собы́тия ю́ности;

а. на паса́дзе — восстанови́ть в до́лжности;

2. возобнови́ть;

а. знаёмства — возобнови́ть знако́мство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суча́сны

1. совреме́нный;

~ная тэ́хніка — совреме́нная те́хника;

~ная літарату́ра — совреме́нная литерату́ра;

2. (теперешний) настоя́щий;

у с. мо́мант — в настоя́щий моме́нт, в настоя́щее вре́мя;

3. (относящийся к одному времени с кем-, чем-л.) совреме́нный;

~ныя Пу́шкіну падзе́і — совреме́нные Пу́шкину собы́тия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыяне́тыка

(англ. dianetics, ад гр. dianoetikos = разважны)

арыгінальная методыка духоўнага вылячэння, заснаваная на спробе ўзнавіць у памяці чалавека ўсе перажытыя ім раней жыцці і падзеі, падвергнуўшы іх пераасэнсаванню.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

юбіле́й

[лац. jubilaeus (annus) = юбілейны год, ад ст.-яўр. jobel = бараноў рог]

гадавіна якой-н. падзеі, дзейнасці якой-н. асобы, існавання ўстановы, горада, а таксама святкаванне гэтай гадавіны.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

АТО́Н ФРА́ЙЗІНГЕНСКІ

(Otto von Freising; пасля 1111 — 22.9.1158),

нямецкі гісторык-храніст. Епіскап Фрайзінгенскага манастыра ў Баварыі (з 1138), удзельнік 2-га крыжовага паходу (1147—49). Паміж 1143 і 1146 напісаў «Хроніку», у якой падзеі сусв. гісторыі (да 1146) разглядаў у духу яе тэалагічнага тлумачэння як ажыццяўленне задумы Бога. У «Дзеяннях імператара Фрыдрыха І» (1157—58) падаў гісторыю Германіі з часоў Генрыха IV (1050—1106) да 1156.

т. 2, с. 77