згі́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Знікнуць, прапасці. Дзень няма козліка, другі няма, цэлы тыдзень няма. Мы ўжо так і падумалі, што ён згінуў назаўсёды. Брыль. // Перастаць існаваць у выніку разбурэння, знішчэння. Дзе была адна пустыня — Елкі ды бярозкі, — Поле будзе, пушча згіне, Стануць хаты, вёскі. Купала. // Загінуць, памерці. Лепей згінуць у змаганні за сваю волю, за права будаваць сваё жыццё па-свойму, чым прызнаць панскую ўладу і панскую волю. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хрышчо́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад хрысціць.
2. у знач. прым. Які мае адносіны да абраду хрышчэння, падвергнуты абраду хрышчэння. Хрышчоны бацька. □ — Як няма? Што значыць няма? Кожны хрышчоны чалавек павінен мець метрыку... Ты што, згубіў яе? — запытаў старшыня. Чарот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
на́бадры, ‑аў; адз. няма.
1. Паўшоры; шлеі.
2. Разм. Тое, што і шоры (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́залкі, ‑лак; адз. няма.
Разм. Мыльная вада, што засталася пасля мыцця бялізны. У пазалках памыў анучы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўжабра́цкі, ‑ая, ‑ае.
Амаль жабрацкі. Мучыць і паўжабрацкае існаванне сям’і. Хворы бацька. Беднасць — няма хлеба. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вака́цыі, ‑ый; адз. няма.
Уст. Канікулы. Загорская сямігодка была распушчана на два тыдні зімовых вакацый. Колас.
[Фр. vacatio з лац.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мані́цы, ‑ніц і ‑ніцаў; адз. няма.
Мужчынскія калівы канапель, а таксама валакно, якое атрымліваюць з іх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зда́нкі, ‑нак; адз. няма.
Разм. Тое, што і здань. Высокія таполі з мроку зданкамі ўстаюць. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ула́зіны, ‑зін; адз. няма.
Разм. Уходзіны, наваселле. Новая хата заўсёды радасць. А ўлазіны — свята. Б. Стральцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчыгу́льнасць, ‑і, ж.
Абл. Уласцівасць шчыгульнага (у 2 знач.). Нічога ў .. [Гордзіка] няма ад бацькоўскай шчыгульнасці. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)