ру́скія, ‑іх; адз. рускі, ‑ага, м.; руская, ‑ай, ж.
Усходнеславянскі народ, які складае асноўнае насельніцтва РСФСР і шырока прадстаўлены ў іншых рэспубліках Савецкага Саюза.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
флама́ндцы, ‑аў; адз. фламандзец, ‑дца, м.; фламандка, ‑і, ДМ ‑дцы; мн. фламандкі, ‑дак; ж.
Народ, які насяляе поўнач Бельгіі і частку французскай Фландрыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
целаскла́д, ‑у, М ‑дзе, м.
Будова, формы цела чалавека; фігура. Атлетычны целасклад. Моцны целасклад. // Структура, будова цела жывёл, птушак. Коні розных народ адрозніваюцца целаскладам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чэ́хі, ‑аў; адз. чэх, ‑а, м.; чэшка, ‑і, ДМ ‑шцы; мн. чэшкі, ‑шак; ж.
Заходнеславянскі народ, які са славакамі складае асноўнае насельніцтва Чэхаславакіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
юкагі́ры, ‑аў; адз. юкагір, ‑а, м.; юкагірка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. юкагіркі, ‑рак; ж.
Народ, які жыве ў Якуцкай АССР і Магаданскай вобласці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
яку́ты, ‑аў; адз. якут, ‑а, М якуце, м.; якутка, ‑і, ДМ ‑тцы; мн. якуткі, ‑так; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Якуцкай АССР.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэмагра́фія
(ад гр. demos = народ + -графія)
навука, якая даследуе склад, колькасць, заканамернасці ўзнаўлення насельніцтва ў іх грамадска-гістарычнай абумоўленасці; звязана са статыстыкай 2.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
folk1 [fəʊk] n. infml
1. наро́д, лю́дзі;
country folk сяля́не, се́льскія жыхары́
2. pl. folks AmE, infml сваякі́; бацькі́; свае́;
How are your folks? Як маюцца твае бацькі?
3. pl. folks infml (ужываецца як зваротак);
Well, folks… Ну, людцы…
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
зелянга́с, ‑а, м.
Гаспадарка па вырошчванню саджанцаў каштоўных народ дрэў; пітомнік, гадавальнік. А там, у зацішку густых хваін, раскінулася плантацыя гадавальніка. Тут уладанні зелянгаса. Кандрусевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гаварлі́вы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і гаваркі. Шафёр выдаўся гаварлівы, ён нават пахваліўся, што завочна вучыцца ў інстытуце. Скрыпка. Народ сыходзіўся тлумнымі гаварлівымі купкамі. Зарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)