без, прыназ. з Р.

1. Указвае на адсутнасць у прадмеце, з’яве, паняцці часовай або пастаяннай прыкметы.

Крэсла без ножкі.

Праца без прымусу.

Без праўды веку не пражывеш (прыказка).

2. Паказвае, што дзеянне адбываецца без удзелу каго-н., чаго-н.

Працаваць без памочніка.

3. Пры словах, што абазначаюць меру, час, колькасць, паказвае, колькі не хапае да поўнай меры.

Без 20 сантыметраў 3 метры.

Без чвэрці гадзіна.

4. З некаторымі назоўнікамі ўтварае прыслоўныя спалучэнні, якія выражаюць спосаб дзеяння.

Працаваць без адпачынку.

Бегчы без аглядкі.

Не без гэтага (разм.) — і гэта бывае.

Не без таго (разм.) — бывае і так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

par

1.

a цо́тны, па́рны

~ der npaar — цот ці [або́] не цот

2.

num indef

ein ~ — не́калькі, ко́лькі

vor ein ~ Tgen — не́калькі дзён таму́ наза́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Bedrf

m -(e)s (an D) патрэ́ба (у чым-н.)

nach ~ — ко́лькі трэ́ба; зго́дна з патрэ́баю; по́пыт (на што-н.)

bei ~ — у вы́падку патрэ́бы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

wevielte

num які́, като́ры (па ліку)

zum ~n Mle? — ко́лькі раз(о́ў)

den ~n hben wir hute? — яко́е сёння чысло́?

am ~n? — яко́га чысла́?

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

indebted [ɪnˈdetɪd] adj. (to, for)

1. у даўгу́;

He was indebted to thebank. Ён завінаваціўся банку;

How much am I indebted to you? Колькі я вам вінен?

2. fml абавя́заны, удзя́чны;

I am greatly indebted to you for your assistance. Я вам вельмі ўдзячны за дапамогу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bid2 [bɪd] v. (bid)

1. прапано́ўваць цану́ (на аўкцыёне); What am I bid for this picture? Колькі даcце за гэтую карціну? (на аўкцыёне)

2. дабіва́цца, імкну́цца; дамага́цца;

The team is bidding to retain its place in the league. Каманда імкнецца захаваць месца ў лізе.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

асмужы́ць, асмужыць; зак.

1. што. Зацягнуць, накрыць смугою, туманам, інеем і пад.

2. каго-што. Абпаліць, апячы сонцам; абветрыць. Колькі я пражыву, не ведаю. А хацелася б шмат пражыць, Навальніцамі ўсіх і ветрамі Вусны ўдосталь свае асмужыць. Бураўкін. Яе [песню] асмужыць сонцам поўдзень, Асвеціць полюса брыльянт. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даўжні́к, ‑а, м.

Той, хто ўзяў у доўг, пазычыў. Адны плацілі акуратна, другія цягнулі бог ведае колькі, і мы не маглі пазбавіцца ад даўжнікоў ці, як у нас кажуць, дэбітораў. Скрыган. // перан. Той, хто абавязак каму‑н. за што‑н. Узнагароджаны чалавек — вечны даўжнік дзяржавы. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзіві́ць, дзіўлю, дзівіш, дзівіць; незак., каго-што.

Выклікаць здзіўленне; здзіўляць. Касперскую дзівіла цярплівасць раненага, тое, што ён не скардзіўся, не стагнаў. Шарахоўскі. / у безас. ужыв. [Апейку] не раз дзівіла, і цяпер здзіўленне гэта ажыло зноў; колькі паэтаў, пісьменнікаў паявілася на беларускай зямлі за які дзесятак гадоў! Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

...крылы, ‑ая, ‑ае.

Другая састаўная частка складаных слоў, што абазначае: а) які мае столькі крылаў (у 1, 2 і 3 знач.), колькі паказана ў першай частцы, напрыклад: двухкрылы; б) які мае такое крыло (у 1, 2 знач.), характарыстыка якому дадзена ў першай частцы, напрыклад: лёгкакрылы, чырванакрылы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)