антрапаге́н

(ад гр. anthropos = чалавек + genos = нараджэнне)

геал. сучасны перыяд геалагічнай гісторыі Зямлі, які налічвае каля мільёна гадоў і звязаны з узнікненнем чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

вакза́л

(англ. Vauxhall = забаўляльная ўстанова каля Лондана ў XVII ст.)

будынак для пасажыраў і службовага персаналу на чыгуначнай станцыі, на прыстані і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

between​1 [bɪˈtwi:n] adv. : in between памі́ж; пасяро́д; у сярэ́дзіне;

The house was near a park but there was a street in between. Дом стаяў каля парку, але паміж была вуліца.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прырулі́ць, ‑рулю, ‑руліш, ‑руліць; зак.

Разм.

1. Кіруючы рулём, пад’ехаць куды‑н., дасягнуць якога‑н. месца. Каля гадзіны ночы [Шэмет] прыруліў к плоту каля старшынёвай хаты ў Якімаўцы. Лобан.

2. што. Кіруючы рулём, падвесці што‑н. куды‑н., да якога‑н. месца. Прыруліць самалёт на ўзлётную паласу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

частако́л, ‑у, м.

Агароджа, плот, зроблены з калоў, паўбіваных блізка адзін каля аднаго. Сланечнік галаву цяжкую праз частакол прасунуў, грэецца — холад даймае патрошку. Барадулін. / Пра расліны, якія пасаджаны або растуць у адну прамую лінію, адна каля адной. Змрокам авіты бяроз частакол Вецер за вокнамі клоніць. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бенедыкці́нцы

(с.-лац. benedictini)

члены каталіцкага манаскага ордэна, заснаванага каля 530 г. Бенедыктам Нурсійскім у Італіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

за́ндры

(ісл. sandr, ад sand = пясок)

раўніны, утвораныя каля краёў марэнных град старажытных леднікоў талымі водамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

калю́вій

(лац. colluvio = нагрувашчванне)

абломкавы матэрыял абвалаў, асыпанняў, што нагрувашчваецца на схілах і каля падножжа гор.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аку́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; заг. акуч; зак., што.

Узрыхліўшы глебу, абгарнуць ёю сцяблы раслін каля нізу. Акучыць бульбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкла́сціся, ‑кладуся, ‑кладзешся, ‑кладзецца; ‑кладзёмся, ‑кладзяцеся; зак.

Палажыць вакол ці каля сябе многа якіх‑н. прадметаў. Абкласціся кнігамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)