сасу́д м., в разн. знач. сосу́д;

крывяно́сны с. — кровено́сный сосу́д;

~ды раслі́н — сосу́ды расте́ний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

стэнд м., в разн. знач. стенд;

~ды вы́стаўкі — сте́нды вы́ставки;

выпрабава́льны с. — испыта́тельный стенд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

эстра́да ж., в разн. знач. эстра́да;

высо́кая э. — высо́кая эстра́да;

арты́ст ~ды — арти́ст эстра́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пору́ха уст., обл.

1. (вред) шко́да, -ды ж.; (убыток) стра́та, -ты ж.;

2. (беда, неприятность) бяда́, -ды́ ж., непрые́мнасць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Пумпы́ська фалькл. ’цыцка’, эўфем. ’палавы орган’: вазьму я быську, ды за пумпыську: а дай, быську, малака! (ушац., Полымя, 2000, 11, 140), рус. смал. пупы́ська ’тс’. Утварэнне з экспрэсіўнай асновай пумп‑, суадноснай з пуп‑, для называння круглых кароткіх прадметаў, параўн. пупы́шка ’мякіш, кончык пальца’ (гл. пупышы).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тык 1 — аддзеяслоўная часціца, перадае раптоўнае або нечаканае дзеянне (мсцісл., Нар. лекс., Нас.). Ад тыкаць (гл.).

Тык 2 — злучнік або часціца: тык багдайбы мяне (В. Дунін-Марцінкевіч), укр. дыял. тик ‘тс’. Паводле Копечнага (Этимология–1967, 27; ESSJ SG, 2, 77), вынік дэсанарызацыі дык (гл. ды).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сляса́рня, ‑і, ж.

Слясарная майстэрня. Па гарбарнях ды слясарнях, сярод краўцоў, шапачнікаў ды шчотачнікаў пайшлі гутаркі наконт урачыстага святкавання 1 Мая. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

touchy [ˈtʌtʃi] adj.

1. (about) крыўдлі́вы, чу́йны;

Don’t be so touchy! Ды не крыўдуй ты так!

2. ве́льмі даліка́тны (пра рэч, сітуацыю);

Racism remains a touchy issue. Расізм застаецца далікатнай праблемай.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адэназіндыфасфа́т

(ад адэназін + ды- + фасфат)

нуклеатыд, утвораны адэназінам і дзвюма рэшткамі фосфарнай кіслаты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дывакцы́ны

(ад ды- + вакцыны)

камбінацыя дзвюх вакцын з мэтай імунізацыі супраць дзвюх інфекцый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)