турба́н, ‑а, м.

Галаўны ўбор у народаў Азіі і Паўночнай Афрыкі ў выглядзе палотнішча лёгкай тканіны, абматанай вакол галавы. Некаторыя былі пераапрануты ў артыстаў — быў поп, турак у высокім белым турбане. Хомчанка.

[Фр. turban з перс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

халаджа́вы, ‑ая, ‑ае.

Які дае, нясе прахалоду. Напоены водарам дзікай красы, Паветрам азёр халаджавых, Былі тыя пушчы, балоты, лясы Як бы самастойнай дзяржавай. Глебка. Гладзь вады ўтаймаваная, ціхая, Халаджавай спакусаю дыхае. Дзяргай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

expel [ɪkˈspel] v. (from)

1. выганя́ць; выправа́джваць; выключа́ць;

Two foreign journalists were expelled from the country last week. Двое замежных журналістаў былі выправаджаны з краіны на мінулым тыдні;

expel from school выключа́ць са шко́лы

2. выштурхо́ўваць, выпі́хваць (ваду, паветра)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

flag​1 [flæg] n. сцяг;

hoist/raise the flag узніма́ць/уздыма́ць сцяг;

The flags were at half mast. Сцягі былі прыспушчаныя (у знак жалобы).

♦

fly/show/wave the flag дэманстрава́ць патрыяты́зм/падтры́мку сваёй радзі́мы, арганіза́цыі і да т.п.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

атыцы́зм

(гр. attikismos)

1) вытанчанасць і вобразнасць мовы, якія былі ўласцівы жыхарам Атыкі ў часы росквіту іх культуры;

2) кірунак у старажытнагрэчаскай літаратуры 1 ст. да н. э., які імкнуўся да рэстаўрацыі мовы і стылю класічных пісьменнікаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

opposition

[,ɑ:pəˈzɪʃən]

n.

1) супрацьстаўле́ньне n., супраці́ў -ву m.

2) супрацьле́гласьць f., кантра́ст -у m.

His views were in opposition to mine — Яго́ныя по́гляды былі супрацьле́глымі маі́м

3) апазы́цыя f. (у парля́мэнце)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

жы́дкі, ‑ая, ‑ае.

Абл.

1. Вадзяністы, негусты. Жыдкі кісель. □ Па калодкі вязлі калёсы ў жыдкую гразь. Нікановіч.

2. Рэдкі, негусты. У госця былі жыдкія чорныя вусы. Самуйлёнак.

3. Тонкі і гібкі. Жыдкі дубец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяспе́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Якому не пагражае небяспека, надзейна ахаваны. // Які гарантуе бяспеку. [Сцяпан Захаравіч:] — Калі мы былі ўжо на бяспечнай вышыні, унізе затрашчалі зеніткі. Позна! Жычка.

2. Які не прыносіць шкоды; бясшкодны. Бяспечны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вуго́р ​1, ‑гра, м.

Рыба атрада касцістых, падобная на змяю. Тут былі доўгія, як змеі, вугры, страшныя вусатыя самы, паласатыя скумбрыі. Арабей.

вуго́р ​2, ‑гра, м.

Невялікі бугарок на скуры, утвораны тлушчавай пробкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абурэ́нне, ‑я, н.

Вельмі моцнае незадавальненне, гнеў. Поўныя гневу і абурэння, яны [творы] былі накіраваны супраць несправядлівасці самадзяржаўна-памешчыцкага ладу. Казека. [Віка].. не цярпела інтэнданта; але па строгаму абавязку не магла выказаць свайго абурэння. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)